giitemeahttunvuohta

Same du Nord

Étymologie

De giitemeahttun (« ingrat ») et du suffixe de dérivation nominale -vuohta.

Nom commun

Cas	Singulier	Pluriel
Nominatif	giitemeahttunvuohta	giitemeahttunvuođat
Accusatif Génitif	giitemeahttunvuođa	giitemeahttunvuođaid
Illatif	giitemeahttunvuhtii	giitemeahttunvuođaide
Locatif	giitemeahttunvuođas	giitemeahttunvuođain
Comitatif	giitemeahttunvuođain	giitemeahttunvuođaiguin
Essif	giitemeahttunvuohtan

Avec suffixes possessifs	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	giitemeahttunvuohtan	giitemeahttunvuohtame	giitemeahttunvuohtamet
2e personne	giitemeahttunvuohtat	giitemeahttunvuohtade	giitemeahttunvuohtadet
3e personne	giitemeahttunvuohtas	giitemeahttunvuohtaska	giitemeahttunvuohtaset

giitemeahttunvuohta /ˈɡijtemeæ̯hːtunvuo̯htɑ/

1. Ingratitude.
   • Suopmelaš fas dadjá ahte giitemeahttunvuohta lea máilmmi bálká. — (kuati.fi)

     Quant au finlandais, il dit que l’ingratitude est le salaire du monde.

Antonymes

• giitevašvuohta — gratitude