expeditus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | expeditus | expeditūs |
Vocatif | expeditus | expeditūs |
Accusatif | expeditum | expeditūs |
Génitif | expeditūs | expedituum |
Datif | expeditūi ou expeditū |
expeditibus |
Ablatif | expeditū | expeditibus |
expeditus \Prononciation ?\ masculin
- Expédition.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Synonymes[modifier le wikicode]
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | expeditus | expedită | expeditum | expeditī | expeditae | expedită |
Vocatif | expedite | expedită | expeditum | expeditī | expeditae | expedită |
Accusatif | expeditum | expedităm | expeditum | expeditōs | expeditās | expedită |
Génitif | expeditī | expeditae | expeditī | expeditōrŭm | expeditārŭm | expeditōrŭm |
Datif | expeditō | expeditae | expeditō | expeditīs | expeditīs | expeditīs |
Ablatif | expeditō | expeditā | expeditō | expeditīs | expeditīs | expeditīs |
expeditus \Prononciation ?\
- Participe passé de expedio.
Références[modifier le wikicode]
- « expeditus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage