exercitativus
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Dérivé de exercitatus, avec le suffixe -ivus.
Adjectif
[modifier le wikicode]Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | exercitativus | exercitativă | exercitativum | exercitativī | exercitativae | exercitativă |
Vocatif | exercitative | exercitativă | exercitativum | exercitativī | exercitativae | exercitativă |
Accusatif | exercitativum | exercitativăm | exercitativum | exercitativōs | exercitativās | exercitativă |
Génitif | exercitativī | exercitativae | exercitativī | exercitativōrŭm | exercitativārŭm | exercitativōrŭm |
Datif | exercitativō | exercitativae | exercitativō | exercitativīs | exercitativīs | exercitativīs |
Ablatif | exercitativō | exercitativā | exercitativō | exercitativīs | exercitativīs | exercitativīs |
exercitativus \Prononciation ?\
- Pour l'exercice.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Références
[modifier le wikicode]- « exercitativus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « exercitativus », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage