eus ho perzh
Forme de locution prépositive
[modifier le wikicode]| Personne | Forme |
|---|---|
| 1re du sing. | eus ma ferzh |
| 2e du sing. | eus da berzh |
| 3e masc. du sing. | eus e berzh |
| 3e fém. du sing. | eus he ferzh |
| 1re du plur. | eus hor perzh |
| 2e du plur. | eus ho perzh |
| 3e du plur. | eus o ferzh |
| Impersonnel | eus ar perzh |
eus ho perzh \døzoˈpɛrs\
- Deuxième personne du pluriel de la préposition a-berzh.
« Roit din an aotre da vont dʼhe cʼhaout eus ho perzh ha nʼho po ket da vagañ keuz diwar-benn va hanterouriezh. »
— (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 37)- « Donnez-moi l’autorisation d’aller la trouver de votre part et vous ne regretterez pas mon entremise. »