Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe eructar
|
Indicatif
|
Présent
|
(yo) eructabais
|
(tú) eructabais
|
(vos) eructabais
|
(él/ella/usted) eructabais
|
(nosotros-as) eructabais
|
(vosotros-as) eructabais
|
(os) eructabais
|
(ellos-as/ustedes) eructabais
|
Imparfait
|
(yo) eructabais
|
(tú) eructabais
|
(vos) eructabais
|
(él/ella/usted) eructabais
|
(nosotros-as) eructabais
|
(vosotros-as) eructabais
|
(os) eructabais
|
(ellos-as/ustedes) eructabais
|
Passé simple
|
(yo) eructabais
|
(tú) eructabais
|
(vos) eructabais
|
(él/ella/usted) eructabais
|
(nosotros-as) eructabais
|
(vosotros-as) eructabais
|
(os) eructabais
|
(ellos-as/ustedes) eructabais
|
Futur simple
|
(yo) eructabais
|
(tú) eructabais
|
(vos) eructabais
|
(él/ella/usted) eructabais
|
(nosotros-as) eructabais
|
(vosotros-as) eructabais
|
(os) eructabais
|
(ellos-as/ustedes) eructabais
|
eructabais \e.ɾukˈta.βais\
- Deuxième personne du pluriel de l’imparfait de l’indicatif de eructar.