Aller au contenu

errui

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Breton[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

errui \ɛˈryːi\

  1. Deuxième personne du singulier du futur de l’indicatif du verbe erru/erruek/erruout.
    • — N’emañ ket gwall bell ac’hann ; hepdale ec’h errui war aod ar mor, [...] ? — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl /1, Éditions Al Liamm, 1984, page 32)
      — Il n’est pas bien loin d’ici ; tu arriveras bientôt en bord de mer, [...] ?

Variantes orthographiques[modifier le wikicode]

Synonymes[modifier le wikicode]

Same du Nord[modifier le wikicode]

Forme de nom commun [modifier le wikicode]

Avec suffixes
possessifs
Singulier Duel Pluriel
1re personne errosan erroseame erroseamet
2e personne errosat erroseatte erroseattet
3e personne errosis erroseaskka erroseaset

errui /ˈerːuj/

  1. Illatif singulier de earru.