dispositus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Déverbal de dispono, dérivé de dispositum, avec le suffixe -us, -us.
Nom commun [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | dispositus | dispositūs |
Vocatif | dispositus | dispositūs |
Accusatif | dispositum | dispositūs |
Génitif | dispositūs | disposituum |
Datif | dispositūi ou dispositū |
dispositibus |
Ablatif | dispositū | dispositibus |
dispositus \Prononciation ?\ masculin
- Disposition, arrangement.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe [modifier le wikicode]
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | dispositus | disposită | dispositum | dispositī | dispositae | disposită |
Vocatif | disposite | disposită | dispositum | dispositī | dispositae | disposită |
Accusatif | dispositum | disposităm | dispositum | dispositōs | dispositās | disposită |
Génitif | dispositī | dispositae | dispositī | dispositōrŭm | dispositārŭm | dispositōrŭm |
Datif | dispositō | dispositae | dispositō | dispositīs | dispositīs | dispositīs |
Ablatif | dispositō | dispositā | dispositō | dispositīs | dispositīs | dispositīs |
dispositus \Prononciation ?\
Antonymes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « dispositus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage