delict
Néerlandais[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- De l’ancien français.
Nom commun [modifier le wikicode]
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nom | delict | delicten |
Diminutif | delictje | delictjes |
delict \Prononciation ?\ neutre
- Délit.
een doleus delict
- un délit délibéré
Synonymes[modifier le wikicode]
Quasi-synonymes[modifier le wikicode]
Dérivés[modifier le wikicode]
- ambtsdelict
- belastingdelict
- commissiedelict
- delictsomschrijving
- drugsdelict
- drukpersdelict
- eigendomsdelict
- gewelddelict
- geweldsdelict
- groepsdelict
- jachtdelict
- klachtdelict
- levensdelict
- milieudelict
- omissiedelict
- persdelict
- rechtsdelict
- schulddelict
- strafdelict
- toestandsdelict
- velddelict
- verkeersdelict
- vermogensdelict
- wetsdelict
- zedendelict
Taux de reconnaissance[modifier le wikicode]
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 95,8 % des Flamands,
- 99,0 % des Néerlandais.
Prononciation[modifier le wikicode]
- (Région à préciser) : écouter « delict [Prononciation ?] »
Références[modifier le wikicode]
- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]