deklamować

Haut-sorabe

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

deklamować \de.kla.mo.u̯aʧ\ imperfectif transitif

1. Déclamer.

Conjugaison

Conjugaison du verbe deklamować

PRÉSENT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	deklamuju	deklamujemoj	deklamujemy
2e personne	deklamuješ	deklamujetej deklamujetaj	deklamujeće
3e personne	deklamuje	deklamujetej deklamujetaj	deklamuja deklamuju
PRÉTÉRIT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	deklamowach	deklamowachmoj	deklamowachmy
2e personne	deklamowaše	deklamowaštej	deklamowašće
3e personne	deklamowaše	deklamowaštej	deklamowachu
IMPÉRATIF	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	-	deklamujmoj	deklamujmy
2e personne	deklamuj	deklamujtej deklamujtaj	deklamujće
3e personne	deklamuj njech deklamuje	deklamujtej deklamujtaj	deklamuju njech deklamuja
PASSÉ	Singulier	Duel	Pluriel
masculin	deklamował	deklamowałoj	deklamowali
féminin	deklamowała		deklamowałe
neutre	deklamowało
TRANSGRESSIF	Présent I : deklamujo Présent II : deklamujcy Passé : deklamowawši
PARTICIPE PRÉSENT	deklamowacy
PARTICIPE PASSÉ	deklamowany
SUBSTANTIF VERBAL	deklamowanje

Déclinaison du participe présent
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	deklamowacy	deklamowace	deklamowaca	deklamowacaj		deklamowacej	deklamowacy		deklamowace
GÉNITIF	deklamowaceho		deklamowaceje	deklamowaceju			deklamowacych
DATIF	deklamowacemu		deklamowacej	deklamowacymaj			deklamowacym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	deklamowace	deklamowacu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	deklamowacym		deklamowacej	deklamowacymaj			deklamowacymi
LOCATIF	deklamowacym		deklamowacej	deklamowacymaj			deklamowacych

Déclinaison du participe passé
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	deklamowany	deklamowane	deklamowana	deklamowanaj		deklamowanej	deklamowany		deklamowane
GÉNITIF	deklamowaneho		deklamowaneje	deklamowaneju			deklamowanych
DATIF	deklamowanemu		deklamowanej	deklamowanymaj			deklamowanym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	deklamowane	deklamowanu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	deklamowanym		deklamowanej	deklamowanymaj			deklamowanymi
LOCATIF	deklamowanym		deklamowanej	deklamowanymaj			deklamowanych

Déclinaison du substantif verbal
CAS	Singulier	Duel	Pluriel
NOMINATIF	deklamowanje	deklamowani	deklamowanja
GÉNITIF	deklamowanja	deklamowanjow	deklamowanjow
DATIF	deklamowanju	deklamowanjomaj	deklamowanjam
ACCUSATIF	deklamowanje	deklamowani	deklamowanja
INSTRUMENTAL	deklamowanjom	deklamowanjomaj	deklamowanjemi
LOCATIF	deklamowanju	deklamowanjomaj	deklamowanjach