dedukować

Haut-sorabe

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

dedukować \de.du.ko.u̯aʧ\ imperfectif transitif

1. Déduire (par la pensée).

Conjugaison

Conjugaison du verbe dedukować

PRÉSENT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	dedukuju	dedukujemoj	dedukujemy
2e personne	dedukuješ	dedukujetej dedukujetaj	dedukujeće
3e personne	dedukuje	dedukujetej dedukujetaj	dedukuja dedukuju
PRÉTÉRIT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	dedukowach	dedukowachmoj	dedukowachmy
2e personne	dedukowaše	dedukowaštej	dedukowašće
3e personne	dedukowaše	dedukowaštej	dedukowachu
IMPÉRATIF	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	-	dedukujmoj	dedukujmy
2e personne	dedukuj	dedukujtej dedukujtaj	dedukujće
3e personne	dedukuj njech dedukuje	dedukujtej dedukujtaj	dedukuju njech dedukuja
PASSÉ	Singulier	Duel	Pluriel
masculin	dedukował	dedukowałoj	dedukowali
féminin	dedukowała		dedukowałe
neutre	dedukowało
TRANSGRESSIF	Présent I : dedukujo Présent II : dedukujcy Passé : dedukowawši
PARTICIPE PRÉSENT	dedukowacy
PARTICIPE PASSÉ	dedukowany
SUBSTANTIF VERBAL	dedukowanje

Déclinaison du participe présent
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	dedukowacy	dedukowace	dedukowaca	dedukowacaj		dedukowacej	dedukowacy		dedukowace
GÉNITIF	dedukowaceho		dedukowaceje	dedukowaceju			dedukowacych
DATIF	dedukowacemu		dedukowacej	dedukowacymaj			dedukowacym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	dedukowace	dedukowacu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	dedukowacym		dedukowacej	dedukowacymaj			dedukowacymi
LOCATIF	dedukowacym		dedukowacej	dedukowacymaj			dedukowacych

Déclinaison du participe passé
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	dedukowany	dedukowane	dedukowana	dedukowanaj		dedukowanej	dedukowany		dedukowane
GÉNITIF	dedukowaneho		dedukowaneje	dedukowaneju			dedukowanych
DATIF	dedukowanemu		dedukowanej	dedukowanymaj			dedukowanym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	dedukowane	dedukowanu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	dedukowanym		dedukowanej	dedukowanymaj			dedukowanymi
LOCATIF	dedukowanym		dedukowanej	dedukowanymaj			dedukowanych

Déclinaison du substantif verbal
CAS	Singulier	Duel	Pluriel
NOMINATIF	dedukowanje	dedukowani	dedukowanja
GÉNITIF	dedukowanja	dedukowanjow	dedukowanjow
DATIF	dedukowanju	dedukowanjomaj	dedukowanjam
ACCUSATIF	dedukowanje	dedukowani	dedukowanja
INSTRUMENTAL	dedukowanjom	dedukowanjomaj	dedukowanjemi
LOCATIF	dedukowanju	dedukowanjomaj	dedukowanjach