Aller au contenu

dánskalaš

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
De dánska (« danois ») avec le suffixe de dérivation adjectivale -laš.
Cas Singulier Pluriel
Nominatif dánskalaš dánskalaččat
Accusatif
Génitif
dánskalačča dánskalaččaid
Illatif dánskalažžii dánskalaččaide
Locatif dánskalaččas dánskalaččain
Comitatif dánskalaččain dánskalaččaiguin
Essif dánskalažžan
Épithète Comparatif Superlatif
dánskalaš

dánskalaš /ˈdanskɑlɑʃ/ adjectif attribut

  1. Danois.
    • 1774:s bođii dánskalaš Markus Frederik Bang bisman Trøndelagii ja Davvi-Norgii. Nu go dat bisma gii álggii su maŋŋil, Johan Christian Schønheyder, de son gáibidii ahte buot oahpahus ja sárdnideapmi galggai dárogillii (dánskkadárrui), ja su dáhtu mielde heaittihuvvui Seminarium Lapponicum. — (Skuvla.info)
      En 1774, arriva le Danois Markus Frederik Bang comme évêque à Trondeles et dans la Norvège septentrionale. Comme l’évêque qui lui succéda [commença après lui], Johan Christian Schønheyder, il exigea alors que tout enseignement et prédication devaient être en norvégien (norvégien danois), et selon sa volonté le Seminarium Lapponicum fut fermé.

Forme d’adjectif

[modifier le wikicode]

dánskalaš /ˈdanskɑlɑʃ/ invariable

  1. Épithète de dánskalaš.