człon
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du vieux slave člěnŭ qui donne aussi člen en tchèque (voir ce mot), apparenté à kolano (« genou »)[1], czoło (« front »).
Nom commun
[modifier le wikicode]| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | człon | człony |
| Vocatif | członie | człony |
| Accusatif | człon | człony |
| Génitif | członu | członów |
| Locatif | członie | członach |
| Datif | członowi | członom |
| Instrumental | członem | członami |
człon \t͡ʃwɔ̃n\ masculin inanimé
- Segment, partie.
Odnóża stawonogów składają się z członów połączonych ze sobą przy pomocy stawów.
Synonymes
[modifier le wikicode]Dérivés
[modifier le wikicode]- członek (« membre »)
Voir aussi
[modifier le wikicode]- człon sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
[modifier le wikicode]- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : człon. (liste des auteurs et autrices)
- ↑ « człon », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927