corresponderen
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du français correspondre.
Verbe
[modifier le wikicode]corresponderen \Prononciation ?\ intransitif
Présent | Prétérit | |
---|---|---|
ik | correspondeer | correspondeerde |
jij | correspondeert | |
hij, zij, het | correspondeert | |
wij | corresponderen | correspondeerden |
jullie | corresponderen | |
zij | corresponderen | |
u | correspondeert | correspondeerde |
Auxiliaire | Participe présent | Participe passé |
hebben | corresponderend | gecorrespondeerd |
Anciennes orthographes
[modifier le wikicode]Dérivés
[modifier le wikicode]Vocabulaire apparenté par le sens
[modifier le wikicode]Taux de reconnaissance
[modifier le wikicode]- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 98,8 % des Flamands,
- 98,1 % des Néerlandais.
Prononciation
[modifier le wikicode]- Pays-Bas : écouter « corresponderen [Prononciation ?] »
Références
[modifier le wikicode]- ↑ Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]