Aller au contenu

chwiać

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Apparenté au tchèque chvět (« trembler »), du vieux slave хвѣяти, xvějati, de même radical que choja (« conifère »)[1] et szawiać (« bouger, remuer »)[2].

chwiać \xfjat͡ɕ\ imperfectif (perfectif : zachwiać) (voir la conjugaison)

  1. Secouer, trembler, ébranler, bercer, osciller.
    • … albo już (jak opilcy) stać nie mogli, chwiali się i kołysali. — (Słownik etymologiczny języka polskiego)
      … ou, (comme des hommes saouls), ne pouvait rester debout, oscillaient, se dandinaient.
    • Zatrzymyway kroki moie na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moie. — (Księgi Psalmów, 17)
      …pour que mes jambes ne tremblent pas
    • Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego. — (Księga Hioba, 26)
      Les colonnes du ciel s’ébranlent, et s’étonnent à sa menace.
  2. Hésiter.
  3. Ébranler, affaiblir.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. « chwiać », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
  2. « szawiać », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927