brunicus
Latin[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
- Mot celtibère apparenté à burricus.
Nom commun [modifier le wikicode]
| Cas | Singulier | Pluriel |
|---|---|---|
| Nominatif | brunicus | brunicī |
| Vocatif | brunice | brunicī |
| Accusatif | brunicum | brunicōs |
| Génitif | brunicī | brunicōrum |
| Datif | brunicō | brunicīs |
| Ablatif | brunicō | brunicīs |
brunicus \Prononciation ?\ masculin
- (Zoologie) Poney, petit cheval.
- Aeranen idem vulgus vocat, quod in modum aerei sit coloris. Myrteus autem est pressus in purpura. Dosina autem dictus, quod sit color eius de asino: idem et cinereus. Sunt autem hi de agresti genere orti, quos equiferos dicimus, et proinde ad urbanam dignitatem transire non possunt. Mauron niger est; nigrum enim Graeci MAURON vocant. Mannus vero equus brevior [est], quem vulgo brunicum vocant. Veredos antiqui dixerunt, quod veherent redas, id est ducerent; vel quod vias publicas currant, per quas et redas ire solitum erat. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, XII)
- Aeranen idem vulgus vocat, quod in modum aerei sit coloris. Myrteus autem est pressus in purpura. Dosina autem dictus, quod sit color eius de asino: idem et cinereus. Sunt autem hi de agresti genere orti, quos equiferos dicimus, et proinde ad urbanam dignitatem transire non possunt. Mauron niger est; nigrum enim Graeci MAURON vocant. Mannus vero equus brevior [est], quem vulgo brunicum vocant. Veredos antiqui dixerunt, quod veherent redas, id est ducerent; vel quod vias publicas currant, per quas et redas ire solitum erat. — (Isidore de Séville, Etymologiarum libri XX, XII)
Synonymes[modifier le wikicode]
Références[modifier le wikicode]
- « brunicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage