bruckarú
Kotava[modifier le wikicode]
Étymologie[modifier le wikicode]
Verbe [modifier le wikicode]
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | bruckarú | bruckaruyú | bruckarutú |
2e du sing. | bruckarul | bruckaruyul | bruckarutul |
3e du sing. | bruckarur | bruckaruyur | bruckarutur |
1re du plur. | bruckarut | bruckaruyut | bruckarutut |
2e du plur. | bruckaruc | bruckaruyuc | bruckarutuc |
3e du plur. | bruckarud | bruckaruyud | bruckarutud |
4e du plur. | bruckaruv | bruckaruyuv | bruckarutuv |
voir Conjugaison en kotava |
bruckarú \bruʃkaˈru\ intransitif
- Changer de silhouette.
Prononciation[modifier le wikicode]
- France : écouter « bruckarú [bruʃka'ru] »
Références[modifier le wikicode]
- Staren Fetcey, Verbe -arú et verbes composés, novembre 2017, 8 pages