beajourien
Forme de nom commun
[modifier le wikicode]| Mutation | Singulier | Pluriel 1 | Pluriel 2 |
|---|---|---|---|
| Non muté | beajour | beajourien | beajourion |
| Adoucissante | veajour | veajourien | veajourion |
| Durcissante | peajour | peajourien | peajourion |
beajourien \be.a.ˈʒu.rjɛn\ masculin
- Pluriel de beajour.
Dilun, un treñ marc’hadourezh o tont eus Paris, e-kreiz ar vougenn, a voe diarbennet e Versailh gant un treñ beajourien eus tro Paris hag a vruzunas ar gweturioù diwezhañ.
— (An hentoù houarn gwechall, Arvor, no 113, 14 mars 1943, page 2)- Lundi, un train de marchandises venant de Paris, en plein brouillard, fut heurté par un train de voyageurs qui pulvérisa les derniers wagons.
An treñ a erruas. Eur cʼhombod hep re a veajourien o doa kavet.
— (Abeozen, Hervelina Geraouell, Skridoù Breizh, Brest, 1943, page 81)- Le train arriva. Ils avaient trouvé un compartiment sans trop de voyageurs.
[…], « daoust ha nacʼh a reot e vezecʼh o tagañ ar veajourien war an hentoù pan emañ dirazocʼh frouezh ho laeroñsioù » ?
— (Jakez Konan, Ur marc’hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, page 70)- […], « est-ce que vous nierez que vous agressiez les voyageurs sur les chemins alors que le fruit de vos larcins se trouve devant vous » ?
Bez’ ez omp un tamm ’vel beajourien chomet war ar c’hae en ti-gar : gwelet hon eus hor mignoned o vont kuit, hag emaomp aze hon-unan hep gellout lavaret petra int deuet da vezañ.
— (Job an Irien, Kala-Goañv, in Ya!, no 437, 25 octobre 2013, page 9)