Aller au contenu

balanceren

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du français balancer.
Présent Prétérit
ik balanceer balanceerde
jij balanceert
hij, zij, het balanceert
wij balanceren balanceerden
jullie balanceren
zij balanceren
u balanceert balanceerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben balancerend gebalanceerd

balanceren \Prononciation ?\ intransitif ou transitif

  1. Se tenir en équilibre.
  2. Balancer, hésiter.
  3. (Transitif) (Automobile) Équilibrer.
    • De wielen balanceren.
      Équilibrer les roues.
  4. (Transitif) (Commerce) Faire le bilan.
  5. (Transitif) (Statistiques) Pondérer.

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,6 % des Flamands,
  • 99,0 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]