atestować

Haut-sorabe

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

atestować \a.tes.to.u̯aʧ\ imperfectif transitif

1. Attester.

Conjugaison

Conjugaison du verbe atestować

PRÉSENT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	atestuju	atestujemoj	atestujemy
2e personne	atestuješ	atestujetej atestujetaj	atestujeće
3e personne	atestuje	atestujetej atestujetaj	atestuja atestuju
PRÉTÉRIT	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	atestowach	atestowachmoj	atestowachmy
2e personne	atestowaše	atestowaštej	atestowašće
3e personne	atestowaše	atestowaštej	atestowachu
IMPÉRATIF	Singulier	Duel	Pluriel
1re personne	-	atestujmoj	atestujmy
2e personne	atestuj	atestujtej atestujtaj	atestujće
3e personne	atestuj njech atestuje	atestujtej atestujtaj	atestuju njech atestuja
PASSÉ	Singulier	Duel	Pluriel
masculin	atestował	atestowałoj	atestowali
féminin	atestowała		atestowałe
neutre	atestowało
TRANSGRESSIF	Présent I : atestujo Présent II : atestujcy Passé : atestowawši
PARTICIPE PRÉSENT	atestowacy
PARTICIPE PASSÉ	atestowany
SUBSTANTIF VERBAL	atestowanje

Déclinaison du participe présent
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	atestowacy	atestowace	atestowaca	atestowacaj		atestowacej	atestowacy		atestowace
GÉNITIF	atestowaceho		atestowaceje	atestowaceju			atestowacych
DATIF	atestowacemu		atestowacej	atestowacymaj			atestowacym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	atestowace	atestowacu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	atestowacym		atestowacej	atestowacymaj			atestowacymi
LOCATIF	atestowacym		atestowacej	atestowacymaj			atestowacych

Déclinaison du participe passé
CAS	Singulier			Duel			Pluriel
	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin	masculin	neutre	féminin
NOMINATIF	atestowany	atestowane	atestowana	atestowanaj		atestowanej	atestowany		atestowane
GÉNITIF	atestowaneho		atestowaneje	atestowaneju			atestowanych
DATIF	atestowanemu		atestowanej	atestowanymaj			atestowanym
ACCUSATIF	Nom. ou Gén.	atestowane	atestowanu	Nom. ou Gén.			Nom. ou Gén.
INSTRUMENTAL	atestowanym		atestowanej	atestowanymaj			atestowanymi
LOCATIF	atestowanym		atestowanej	atestowanymaj			atestowanych

Déclinaison du substantif verbal
CAS	Singulier	Duel	Pluriel
NOMINATIF	atestowanje	atestowani	atestowanja
GÉNITIF	atestowanja	atestowanjow	atestowanjow
DATIF	atestowanju	atestowanjomaj	atestowanjam
ACCUSATIF	atestowanje	atestowani	atestowanja
INSTRUMENTAL	atestowanjom	atestowanjomaj	atestowanjemi
LOCATIF	atestowanju	atestowanjomaj	atestowanjach