astoussen

Luxembourgeois

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Verbe

Infinitif	astoussen
Verbe auxiliaire	hunn
Participe passé	agestouss
Indicatif
Présent	ech stoussen an du stéiss an hien, si, hatt stéisst an mir stoussen an dir stousst an si stoussen an	Passé composé	ech hunn agestouss du hues agestouss hien, si, hatt huet agestouss mir hunn agestouss dir hutt agestouss si hunn agestouss
Prétérit	verbe sans prétérit	Plus-que-parfait	ech hat agestouss du has agestouss hien, si, hatt hat agestouss mir haten agestouss dir hat agestouss si haten agestouss
Futur I	ech wäert astoussen du wäerts astoussen hien, si, hatt wäert astoussen mir wäerten astoussen dir wäert astoussen si wäerten astoussen	Futur II	ech wäert agestouss hunn du wäerts agestouss hunn hien / si, hatt wäert agestouss hunn mir wäerten agestouss hunn dir wäert agestouss hunn si wäerten agestouss hunn
Conditionnel
Conditionnel présent	ech géif astoussen du géifs astoussen hien, si, hatt géif astoussen mir géifen astoussen dir géift astoussen si géifen astoussen ech stéiss an du stéiss an hien, si, hatt stéiss an mir stéissen an dir stéisst an si stéissen an	Conditionnel passé	ech hätt agestouss du häss agestouss hien, si, hatt hätt agestouss mir hätten agestouss dir hätt agestouss si hätten agestouss
Impératif
stouss an! stousst an!

astoussen \Prononciation ?\ transitif

1. Enfoncer, défoncer.