alkroĉiĝi

Espéranto

Dans d’autres systèmes d’écriture : alkrocxigxi, alkrochighi

Étymologie

(Date à préciser) Composé du préfixe al- (« à, vers »), de la racine kroĉ (« accrocher »), du suffixe -iĝ- (« devenir ») et de la finale -i (verbe).

Verbe

Voir la conjugaison du verbe alkroĉiĝi
Infinitif	alkroĉiĝi

alkroĉiĝi \al.kro.ˈt͡ʃi.d͡ʒi\ transitif

1. S’accrocher.
   • Sur la perono staris juna virino en funebra vesto kun tre pala vizaĝo. Egale pala kaj ankaŭ funebre vestita kvarjara knabineto alkroĉiĝis al ŝiaj manoj, kiuj, kvankam ne perdinte sian forton, pendis tamen velke, donante al la figuro de la virino la eksteraĵon de granda malĝojo kaj sufero. — (Eliza Orzeszkowa, traduction de L. L. Zamenhof, Marta, 1873, traduit en 1910 → lire en ligne)

     La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

2. (Sens figuré) Se lier à.
   • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

• France (Toulouse) : écouter « alkroĉiĝi [Prononciation ?] »

Références

Bibliographie

• alkroĉiĝi sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• alkroĉiĝi sur le site Reta-vortaro.de (RV)