Aller au contenu

admonitus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.

Latin[modifier le wikicode]

Étymologie[modifier le wikicode]

Déverbal de admoneo (« remettre en mémoire »), dérivé de admonitum, avec le suffixe -us, -us.

Nom commun [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Nominatif admonitus admonitūs
Vocatif admonitus admonitūs
Accusatif admonitum admonitūs
Génitif admonitūs admonituum
Datif admonitūi
ou admonitū
admonitibus
Ablatif admonitū admonitibus

admonitus \Prononciation ?\ masculin

  1. Rappel, conseil.
    • admonitu istius.
      sur son conseil.
  2. Paroles d'encouragement.

Notes[modifier le wikicode]

Toujours usité à l'ablatif, sauf chez quelques rares auteurs.

Apparentés étymologiques[modifier le wikicode]

Forme de verbe [modifier le wikicode]

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif admonitus admonită admonitum admonitī admonitae admonită
Vocatif admonite admonită admonitum admonitī admonitae admonită
Accusatif admonitum admonităm admonitum admonitōs admonitās admonită
Génitif admonitī admonitae admonitī admonitōrŭm admonitārŭm admonitōrŭm
Datif admonitō admonitae admonitō admonitīs admonitīs admonitīs
Ablatif admonitō admonitā admonitō admonitīs admonitīs admonitīs

admonitus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de admoneo.

Références[modifier le wikicode]

  • « admonitus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 49)