Aller au contenu

accuséieren

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Emprunt du verbe français.
Infinitif accuséieren
Verbe auxiliaire hunn
Participe passé accuséiert
Indicatif
Présent ech accuséieren
du accuséiers
hien, si, hatt accuséiert
mir accuséieren
dir accuséiert
si accuséieren
Passé
composé
ech hunn accuséiert
du hues accuséiert
hien, si, hatt huet accuséiert
mir hunn accuséiert
dir hutt accuséiert
si hunn accuséiert
Prétérit verbe sans prétérit Plus-que-parfait ech hat accuséiert
du has accuséiert
hien, si, hatt hat accuséiert
mir haten accuséiert
dir hat accuséiert
si haten accuséiert
Futur I ech wäert accuséieren
du wäerts accuséieren
hien, si, hatt wäert accuséieren
mir wäerten accuséieren
dir wäert accuséieren
si wäerten accuséieren
Futur II ech wäert accuséiert hunn
du wäerts accuséiert hunn
hien / si, hatt wäert accuséiert hunn
mir wäerten accuséiert hunn
dir wäert accuséiert hunn
si wäerten accuséiert hunn
Conditionnel
Conditionnel
présent
ech géif accuséieren
du géifs accuséieren
hien, si, hatt géif accuséieren
mir géifen accuséieren
dir géift accuséieren
si géifen accuséieren
Conditionnel
passé
ech hätt accuséiert
du häss accuséiert
hien, si, hatt hätt accuséiert
mir hätten accuséiert
dir hätt accuséiert
si hätten accuséiert
Impératif
accuséier!
accuséiert!

accuséiere(n) \a.ky.ˈze.jə.ʁən\ transitif

  1. Accuser.

La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « accuséiere » est utilisé.