accouchéieren
Étymologie
[modifier le wikicode]- Emprunt du verbe français.
Verbe
[modifier le wikicode]| Infinitif | accouchéieren | |||
|---|---|---|---|---|
| Verbe auxiliaire | hunn | |||
| Participe passé | accouchéiert | |||
| Indicatif | ||||
| Présent | ech accouchéieren du accouchéiers hien, si, hatt accouchéiert mir accouchéieren dir accouchéiert si accouchéieren |
Passé composé |
ech hunn accouchéiert du hues accouchéiert hien, si, hatt huet accouchéiert mir hunn accouchéiert dir hutt accouchéiert si hunn accouchéiert | |
| Prétérit | verbe sans prétérit | Plus-que-parfait | ech hat accouchéiert du has accouchéiert hien, si, hatt hat accouchéiert mir haten accouchéiert dir hat accouchéiert si haten accouchéiert | |
| Futur I | ech wäert accouchéieren du wäerts accouchéieren hien, si, hatt wäert accouchéieren mir wäerten accouchéieren dir wäert accouchéieren si wäerten accouchéieren |
Futur II | ech wäert accouchéiert hunn du wäerts accouchéiert hunn hien / si, hatt wäert accouchéiert hunn mir wäerten accouchéiert hunn dir wäert accouchéiert hunn si wäerten accouchéiert hunn | |
| Conditionnel | ||||
| Conditionnel présent |
ech géif accouchéieren du géifs accouchéieren hien, si, hatt géif accouchéieren mir géifen accouchéieren dir géift accouchéieren si géifen accouchéieren |
Conditionnel passé |
ech hätt accouchéiert du häss accouchéiert hien, si, hatt hätt accouchéiert mir hätten accouchéiert dir hätt accouchéiert si hätten accouchéiert | |
| Impératif | ||||
| accouchéier! accouchéiert! | ||||
accouchéiere(n) \Prononciation ?\
- (Médecine) Accoucher.
- Et ass drop an drun, datt eis Duechter accouchéiert. : Notre fille est sur le point d’accoucher.
Notes
[modifier le wikicode]La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « accouchéiere » est utilisé.