accidentéieren
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- Emprunt du verbe français.
Verbe
[modifier le wikicode]Infinitif | accidentéieren | |||
---|---|---|---|---|
Verbe auxiliaire | hunn | |||
Participe passé | accidentéiert | |||
Indicatif | ||||
Présent | ech accidentéieren du accidentéiers hien, si, hatt accidentéiert mir accidentéieren dir accidentéiert si accidentéieren |
Passé composé |
ech hunn accidentéiert du hues accidentéiert hien, si, hatt huet accidentéiert mir hunn accidentéiert dir hutt accidentéiert si hunn accidentéiert | |
Prétérit | verbe sans prétérit | Plus-que-parfait | ech hat accidentéiert du has accidentéiert hien, si, hatt hat accidentéiert mir haten accidentéiert dir hat accidentéiert si haten accidentéiert | |
Futur I | ech wäert accidentéieren du wäerts accidentéieren hien, si, hatt wäert accidentéieren mir wäerten accidentéieren dir wäert accidentéieren si wäerten accidentéieren |
Futur II | ech wäert accidentéiert hunn du wäerts accidentéiert hunn hien / si, hatt wäert accidentéiert hunn mir wäerten accidentéiert hunn dir wäert accidentéiert hunn si wäerten accidentéiert hunn | |
Conditionnel | ||||
Conditionnel présent |
ech géif accidentéieren du géifs accidentéieren hien, si, hatt géif accidentéieren mir géifen accidentéieren dir géift accidentéieren si géifen accidentéieren |
Conditionnel passé |
ech hätt accidentéiert du häss accidentéiert hien, si, hatt hätt accidentéiert mir hätten accidentéiert dir hätt accidentéiert si hätten accidentéiert | |
Impératif | ||||
accidentéier! accidentéiert! |
accidentéieren \Prononciation ?\ intransitif