abordéieren
Étymologie
[modifier le wikicode]- Du verbe français aborder.
Verbe
[modifier le wikicode]| Infinitif | abordéieren | |||
|---|---|---|---|---|
| Verbe auxiliaire | hunn | |||
| Participe passé | abordéiert | |||
| Indicatif | ||||
| Présent | ech abordéieren du abordéiers hien, si, hatt abordéiert mir abordéieren dir abordéiert si abordéieren |
Passé composé |
ech hunn abordéiert du hues abordéiert hien, si, hatt huet abordéiert mir hunn abordéiert dir hutt abordéiert si hunn abordéiert | |
| Prétérit | verbe sans prétérit | Plus-que-parfait | ech hat abordéiert du has abordéiert hien, si, hatt hat abordéiert mir haten abordéiert dir hat abordéiert si haten abordéiert | |
| Futur I | ech wäert abordéieren du wäerts abordéieren hien, si, hatt wäert abordéieren mir wäerten abordéieren dir wäert abordéieren si wäerten abordéieren |
Futur II | ech wäert abordéiert hunn du wäerts abordéiert hunn hien / si, hatt wäert abordéiert hunn mir wäerten abordéiert hunn dir wäert abordéiert hunn si wäerten abordéiert hunn | |
| Conditionnel | ||||
| Conditionnel présent |
ech géif abordéieren du géifs abordéieren hien, si, hatt géif abordéieren mir géifen abordéieren dir géift abordéieren si géifen abordéieren |
Conditionnel passé |
ech hätt abordéiert du häss abordéiert hien, si, hatt hätt abordéiert mir hätten abordéiert dir hätt abordéiert si hätten abordéiert | |
| Impératif | ||||
| abordéier! abordéiert! | ||||
abordéiere(n) \Prononciation ?\ transitif
- Aborder, évoquer.
- Ech hu mech net getraut, dee Problem ze abordéieren. : Je n’ose pas aborder ce problème.
- Aborder, accoster (une personne).
- Mir sinn an der Strooss vun engem abordéiert ginn. : Nous avons été abordés dans la rue par quelqu’un.
Notes
[modifier le wikicode]La forme de ce mot avec n final est utilisée lorsque le mot qui suit débute soit par une voyelle, soit par les consonnes d, h, n, t ou z (règle « de l’Eifel »), sinon « abordéiere » est utilisé.
Synonymes
[modifier le wikicode]- (1) uschneiden