Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Voir la conjugaison du verbe abaluartar |
Indicatif |
Présent |
(yo) abaluartáis |
(tú) abaluartáis |
(vos) abaluartáis |
(él/ella/usted) abaluartáis |
(nosotros-as) abaluartáis |
(vosotros-as) abaluartáis |
(os) abaluartáis |
(ellos-as/ustedes) abaluartáis |
Imparfait |
(yo) abaluartáis |
(tú) abaluartáis |
(vos) abaluartáis |
(él/ella/usted) abaluartáis |
(nosotros-as) abaluartáis |
(vosotros-as) abaluartáis |
(os) abaluartáis |
(ellos-as/ustedes) abaluartáis |
Passé simple |
(yo) abaluartáis |
(tú) abaluartáis |
(vos) abaluartáis |
(él/ella/usted) abaluartáis |
(nosotros-as) abaluartáis |
(vosotros-as) abaluartáis |
(os) abaluartáis |
(ellos-as/ustedes) abaluartáis |
Futur simple |
(yo) abaluartáis |
(tú) abaluartáis |
(vos) abaluartáis |
(él/ella/usted) abaluartáis |
(nosotros-as) abaluartáis |
(vosotros-as) abaluartáis |
(os) abaluartáis |
(ellos-as/ustedes) abaluartáis |
abaluartáis \a.βa.lwaɾˈtais\
- Deuxième personne du pluriel du présent de l’indicatif de abaluartar.