Aller au contenu

Stercutus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
De stercus (« fumier »).
Cas Singulier
Nominatif Stercutus
Vocatif Stercute
Accusatif Stercutum
Génitif Stercutī
Datif Stercutō
Ablatif Stercutō

Stercutus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Religion) Divinité du fumier selon Macrobe.
    • Hunc Romani etiam Stercutum vocant, quod primus stercore fecunditatem agris conparaverit. Regni eius tempora felicissima feruntur, cum propter rerum copiam tum quod nondum quisquam servitio vel libertate discriminabatur: quae res intellegi potest, quod Saturnalibus tota servis licentia permittitur. — (Macrobe, Saturnalia.)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références

[modifier le wikicode]
  • « Stercutus », dans Félix GaffiotDictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1477)