Stercutus
Apparence
Étymologie
[modifier le wikicode]- De stercus (« fumier »).
Nom commun
[modifier le wikicode]Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | Stercutus |
Vocatif | Stercute |
Accusatif | Stercutum |
Génitif | Stercutī |
Datif | Stercutō |
Ablatif | Stercutō |
Stercutus \Prononciation ?\ masculin
- (Religion) Divinité du fumier selon Macrobe.
Hunc Romani etiam Stercutum vocant, quod primus stercore fecunditatem agris conparaverit. Regni eius tempora felicissima feruntur, cum propter rerum copiam tum quod nondum quisquam servitio vel libertate discriminabatur: quae res intellegi potest, quod Saturnalibus tota servis licentia permittitur.
— (Macrobe, Saturnalia.)
Variantes
[modifier le wikicode]- Sterculius, chez Tertullien
- Stercenius, chez Servius
- Sterces, chez Auguste
Références
[modifier le wikicode]- « Stercutus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 1477)