Modèle:lb-conj2/hunn

Infinitif	hunn
Verbe auxiliaire	hunn
Participe passé	gehat
Indicatif
Présent	ech hunn mech du hues dech hien, si, hatt huet sech mir hunn eis dir hutt iech si hunn sech	Passé composé	ech hunn mech gehat du hues dech gehat hien, si, hatt huet sech gehat mir hunn eis gehat dir hutt iech gehat si hunn sech gehat
Prétérit	ech hat mech du has dech hien, si, hatt hat sech mir haten eis dir hat iech si haten sech	Plus-que-parfait	ech hat mech gehat du has dech gehat hien, si, hatt hat sech gehat mir haten eis gehat dir hat iech gehat si haten sech gehat
Futur I	ech wäert hunn du wäerts hunn hien, si, hatt wäert hunn mir wäerten hunn dir wäert hunn si wäerten hunn	Futur II	ech wäert gehat hunn du wäerts gehat hunn hien, si, hatt wäert gehat hunn mir wäerten gehat hunn dir wäert gehat hunn si wäerten gehat hunn
Conditionnel
Conditionnel présent	ech géif mech hunn du géifs dech hunn hien, si, hatt géif sech hunn mir géifen eis hunn dir géift iech hunn si géifen sech hunn ech hätt mech du häss dech hien, si, hatt hätt sech mir hätten eis dir hätt iech si hätten sech	Conditionnel passé	ech hätt mech gehat du häss dech gehat hien, si, hatt hätt sech gehat mir hätten eis gehat dir hätt iech gehat si hätten sech gehat
Impératif
hief dech! hieft / hutt iech!