Aller au contenu

Modèle:es-conj-3-ducir

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
info Documentation du modèle
Usage

Conjugaison des verbes espagnols du troisème groupe, se terminant en -ducir.

Syntaxe
{{es-conj-3-ducir| <ce qui précède -ducir> | <prononciation de ce qui précède -ducir> }}
Exemples
Conjugaison en espagnol
–ducir
Verbe du 3e groupe,
conjugué comme {{es-conj-3-ducir}}

–ducir, verbe espagnol du 3e groupe.

Modes impersonnels

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   –duzco [—ˈðuθ.ko]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 –duces
 –ducís
[—ˈðu.θes]
[–.ðu.ˈθis]
(él/ella/Ud.)   –duce [—ˈðu.θe]
(nosostros-as)   –ducimos [–.ðu.ˈθi.mos]
(vosostros-as/os)   –ducís [–.ðu.ˈθis]
(ellos-as/Uds.)   –ducen [—ˈðu.θen]
Passé composé
(yo)   he –ducido [e –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   has –ducido [as –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   ha –ducido [a –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hemos –ducido [ˈe.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habéis –ducido [a.ˈβejs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   han –ducido [an –.ðu.ˈθi.ðo]
Imparfait
(yo)   –ducía [–.ðu.ˈθi.a]
(tú/vos)   –ducías [–.ðu.ˈθi.as]
(él/ella/Ud.)   –ducía [–.ðu.ˈθi.a]
(nosostros-as)   –ducíamos [–.ðu.ˈθi.a.mos]
(vosostros-as/os)   –ducíais [–.ðu.ˈθi.ais]
(ellos-as/Uds.)   –ducían [–.ðu.ˈθi.an]
Plus-que-parfait
(yo)   había –ducido [a.ˈβi.a –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   habías –ducido [a.ˈβi.as –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   había –ducido [a.ˈβi.a –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habíamos –ducido [a.ˈβi.a.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habíais –ducido [a.ˈβi.ajs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habían –ducido [a.ˈβi.an –.ðu.ˈθi.ðo]
Passé simple
(yo)   –duje [–ˈðu.xe]
(tú/vos)   –dujiste [–.ðu.ˈxis.te]
(él/ella/Ud.)   –dujo [–ˈðu.xo]
(nosostros-as)   –dujimos [–.ðu.ˈxi.mos]
(vosostros-as/os)   –dujisteis [–.ðu.ˈxis.tei̯s]
(ellos-as/Uds.)   –dujeron [–.ðu.ˈxe.ɾon]
Passé antérieur
(yo)   hube –ducido [ˈu.βe –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubiste –ducido [u.ˈβi.ste –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubo –ducido [ˈu.βo –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubimos –ducido [u.ˈβi.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubisteis –ducido [u.ˈβi.stejs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieron –ducido [u.ˈβje.ɾon –.ðu.ˈθi.ðo]
Futur simple
(yo)   –duciré [–.ðu.θi.ˈɾe]
(tú/vos)   –ducirás [–.ðu.θi.ˈɾas]
(él/ella/Ud.)   –ducirá [–.ðu.θi.ˈɾa]
(nosostros-as)   –duciremos [–.ðu.θi.ˈɾe.mos]
(vosostros-as/os)   –duciréis [–.ðu.θi.ˈɾeis]
(ellos-as/Uds.)   –ducirán [–.ðu.θi.ˈɾan]
Futur antérieur
(yo)   habré –ducido [a.ˈβɾe –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   habrás –ducido [a.ˈβɾas –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habrá –ducido [a.ˈβɾa –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habremos –ducido [a.ˈβɾe.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habréis –ducido [a.ˈβɾejs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrán –ducido [a.ˈβɾan –.ðu.ˈθi.ðo]

Conditionnel

[modifier le wikicode]
Présent
(yo)   –duciría [–.ðu.θi.ˈɾi.a]
(tú/vos)   –ducirías [–.ðu.θi.ˈɾi.as]
(él/ella/Ud.)   –duciría [–.ðu.θi.ˈɾi.a]
(nosostros-as)   –duciríamos [–.ðu.θi.ˈɾi.a.mos]
(vosostros-as/os)   –duciríais [–.ðu.θi.ˈɾi.ais]
(ellos-as/Uds.)   –ducirían [–.ðu.θi.ˈɾi.an]
Passé
(yo)   habría –ducido [a.ˈβɾi.a –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   habrías –ducido [a.ˈβɾi.as –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   habría –ducido [a.ˈβɾi.a –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   habríamos –ducido [a.ˈβɾi.a.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   habríais –ducido [a.ˈβɾi.ajs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   habrían –ducido [a.ˈβɾi.an –.ðu.ˈθi.ðo]

De manière générale, l’accent diacritique tonique à l'imparfait ainsi qu’au futur du subjonctif ne se place qu’à la première personne du pluriel, sauf rares exceptions.

Présent
(yo)   –duzca [–ˈðuθ.ka]
(tú/vos) 
ou (vos) 
 –duzcas
 –duzcás
[–ˈðuθ.kas]
[–ðuθ.ˈkas]
(él/ella/Ud.)   –duzca [–ˈðuθ.ka]
(nosostros-as)   –duzcamos [–.ðuθˈka.mos]
(vosostros-as/os)   –duzcáis [–.ðuθˈka.is]
(ellos-as/Uds.)   –duzcan [–ˈðuθ.kan]
Passé composé
(yo)   haya –ducido [ˈa.ja –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   hayas –ducido [ˈa.jas –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   haya –ducido [ˈa.ja –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hayamos –ducido [a.ˈja.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hayáis –ducido [a.ˈjajs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hayan –ducido [ˈa.jan –.ðu.ˈθi.ðo]
Imparfait (en -ra)
(yo)   –dujera [–ðu.ˈxe.ɾa]
(tú/vos)   –dujeras [–ðu.ˈxe.ɾas]
(él/ella/Ud.)   –dujera [–ðu.ˈxe.ɾa]
(nosostros-as)   –dujéramos [–ðu.ˈxe.ɾa.mos]
(vosostros-as/os)   –dujerais [–ðu.ˈxe.ɾais]
(ellos-as/Uds.)   –dujeran [–ðu.ˈxe.ɾan]
Plus-que-parfait (en -era)
(yo)   hubiera –ducido [u.ˈβje.ɾa –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieras –ducido [u.ˈβje.ɾas –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiera –ducido [u.ˈβje.ɾa –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéramos –ducido [u.ˈβje.ɾa.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubierais –ducido [u.ˈβje.ɾajs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieran –ducido [u.ˈβje.ɾan –.ðu.ˈθi.ðo]
Imparfait (en -se)
(yo)   –dujese [–.ðu.ˈxe.se]
(tú/vos)   –dujeses [–.ðu.ˈxe.ses]
(él/ella/Ud.)   –dujese [–.ðu.ˈxe.se]
(nosostros-as)   –dujésemos [–.ðu.ˈxe.se.mos]
(vosostros-as/os)   –dujeseis [–.ðu.ˈxe.seis]
(ellos-as/Uds.)   –dujesen [–.ðu.ˈxe.sen]
Plus-que-parfait (en -ese)
(yo)   hubiese –ducido [u.ˈβje.se –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieses –ducido [u.ˈβje.ses –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiese –ducido [u.ˈβje.se –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiésemos –ducido [u.ˈβje.se.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubieseis –ducido [u.ˈβje.sejs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubiesen –ducido [u.ˈβje.sen –.ðu.ˈθi.ðo]
Futur
(yo)   –dujere [–.ðu.ˈxe.ɾe]
(tú/vos)   –dujeres [–.ðu.ˈxe.ɾes]
(él/ella/Ud.)   –dujere [–.ðu.ˈxe.ɾe]
(nosostros-as)   –dujéremos [–.ðu.ˈxe.ɾe.mos]
(vosostros-as/os)   –dujereis [–.ðu.ˈxe.ɾeis]
(ellos-as/Uds.)   –dujeren [–.ðu.ˈxe.ɾen]
Futur antérieur
(yo)   hubiere –ducido [u.ˈβje.ɾe –.ðu.ˈθi.ðo]
(tú/vos)   hubieres –ducido [u.ˈβje.ɾes –.ðu.ˈθi.ðo]
(él/ella/Ud.)   hubiere –ducido [u.ˈβje.ɾe –.ðu.ˈθi.ðo]
(nosotros-as)   hubiéremos –ducido [u.ˈβje.ɾe.mos –.ðu.ˈθi.ðo]
(vosotros-as/os)   hubiereis –ducido [u.ˈβje.ɾejs –.ðu.ˈθi.ðo]
(ellos-as/Uds.)   hubieren –ducido [u.ˈβje.ɾen –.ðu.ˈθi.ðo]
  • La forme négative de l’impératif se construit avec le présent du subjonctif à la deuxième personne du singulier.
  • La forme affirmative de l’impératif est défective à la première personne du singulier, mais on peut y substituer le présent du subjonctif.
Présent (forme affirmative)
(yo)    [–]
(tú)   –duce [–.ðu.θe]
(usted)    [–]
(nosostros-as)    [–]
(vosostros-as)   –ducid [–.ðu.ˈθið]
(ustedes)   –duzcan [–.ðuθ.kan]