Aller au contenu

Kristus

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Du latin Christus.

Kristus \Prononciation ?\

  1. (Christianisme) Christ.
Du latin Christus.

Kristus \Prononciation ?\

  1. (Religion) Christ.
Du latin Christus.

Kristus \ˈkristus\

  1. (Religion) Christ.
Du latin Christus.

Kristus

  1. (Religion) Christ.

Apparentés étymologiques

[modifier le wikicode]
Du latin Christus.
Cas Singulier
Nominatif Kristus
Accusatif
Génitif
Kristusa
Illatif Kristusii
Locatif Kristusis
Comitatif Kristusiin
Essif

Kristus \ˈkristus\

  1. (Religion) Christ.
    • Ii go dat gearra, man mii buressivdnidit, leat oasálašvuohta Kristusa varrii? — (kjema.sjomannskirken.no)
      Ce calice que nous bénissons n’est-il pas la communion au sang du Christ ?
Du latin Christus.

Kristus \Prononciation ?\

  1. (Christianisme) Christ.
Du latin Christus dont dérive aussi křest (« baptême ») via le vieux haut allemand.
Cas Singulier
Nominatif Kristus
Génitif Krista
Datif Kristovi
Accusatif Krista
Vocatif Kriste
Locatif Kristovi
Instrumental Kristem

Kristus \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Christianisme) Christ.
    • Ježíš Kristus, vocatif : Ježíši Kriste.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • před Kristem se zkracuje př. Kr. - po Kristu po Kr.
      Avant Jésus-Christ s'abbrège en… après J.-C. en….
    • bratři v Kristu.
      Frères en Christ.
    • pro Krista Pána!
      Pour l’amour de Dieu !
  • Kristus sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque) 

Références

[modifier le wikicode]