Conjugaison:same du Nord/borgguhit
Apparence
Conjugaison du verbe borgguhit (infinif : borgguhit).
Indicatif | Conditionnel | Potentiel | Impératif | ||
---|---|---|---|---|---|
Présent | Prétérit | Présent | Présent | Présent | |
je | borgguhan | borgguhin | borgguhivččen | borgguheaččan | borgguhehkon |
tu | borgguhat | borgguhit | borgguhivččet | borgguheaččat | borggut |
il/elle | borgguha | borgguhii | borgguhivččii | borgguheažžá | borgguhus |
nous deux | borgguhetne | borgguheimme | borgguhivččiime | borgguhežže | borgguheadnu |
vous deux | borgguheahppi | borgguheidde | borgguhivččiide | borgguheažžabeahtti | borgguheahkki |
ils/elles deux | borgguheaba | borgguheigga | borgguhivččiiga | borgguheažžaba | borgguhehkoska |
nous | borgguhit borgguhat |
borgguheimmet | borgguhivččiimet | borgguheažžat | borgguhehkot borgguheatnot |
vous | borgguhehpet | borgguheiddet | borgguhivččiidet | borgguheažžabehtet | borgguhehket |
ils/elles | borgguhit | borgguhe borgguhedje |
borgguhivčče | borgguhežžet | borgguhehkoset |
thème négatif | borggut | borgguhan | borgguhivčče | borgguheš | borggut |
Participe passé | borgguhan | ||||
Abessif | borggutkeahttá | ||||
Gérondif | borgguhettiin | ||||
Nom d’action | borgguhan |