Conjugaison:latin/sospito
Apparence
Conjugaison de sospitō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
sospitāre | sospitavisse | sospitatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
sospitārī | sospitatus, -a, -um esse | sospitatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN sospitatum, sospitatū Participe présent actif |
Nominatif : sospitāre Accusatif : sospitāre Accusatif avec prép. : sospitandum Génitif : sospitandī Datif : sospitandō Ablatif : sospitandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent sospitā sospitāte Futur |
Présent sospitāre sospitāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
sospitō | sospitābam | sospitābō | ||
sospitās | sospitābās | sospitābis | ||
sospitāt | sospitābat | sospitābit | ||
sospitāmus | sospitābāmus | sospitābimus | ||
sospitātis | sospitābātis | sospitābitis | ||
sospitant | sospitābant | sospitābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
sospitavī | sospitaveram | sospitaverō | ||
sospitavistī | sospitaverās | sospitaveris | ||
sospitavit | sospitaverat | sospitaverit | ||
sospitavimus | sospitaverāmus | sospitaverimus | ||
sospitavistis | sospitaveratis | sospitaveritis | ||
sospitavērunt (sospitavēre) | sospitaverant | sospitaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
sospitem | sospitārem | |
sospitēs | sospitārēs | |
sospitet | sospitāret | |
sospitēmus | sospitārēmus | |
sospitētis | sospitārētis | |
sospitent | sospitārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
sospitaverim | sospitavissem | |
sospitaverīs | sospitavissēs | |
sospitaverit | sospitavisset | |
sospitaverīmus | sospitavissēmus | |
sospitaverītis | sospitavissētis | |
sospitaverint | sospitavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
sospitor | sospitabar | sospitābor | ||
sospitāris (sospitāre) | sospitabāris (sospitabāre) | sospitāberis (sospitābere) | ||
sospitātur | sospitabātur | sospitābitur | ||
sospitāmur | sospitabāmur | sospitābimur | ||
sospitāminī | sospitabāminī | sospitābiminī | ||
sospitāntur | sospitabantur | sospitābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
sospitatus sum | sospitatus eram | sospitatus erō | ||
sospitatus es | sospitatus erās | sospitatus eris | ||
sospitatus est | sospitatus erat | sospitatus erit | ||
sospitati sumus | sospitati erāmus | sospitati erimus | ||
sospitati estis | sospitati erātis | sospitati eritis | ||
sospitati sunt | sospitati erant | sospitati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
sospiter | sospitārer | |
sospitēris (sospitēre) | sospitārēris (sospitārēre) | |
sospitētur | sospitārētur | |
sospitēmur | sospitārēmur | |
sospitēminī | sospitārēminī | |
sospitentur | sospitārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
sospitatus sim | sospitatus essem | |
sospitatus sīs | sospitatus essēs | |
sospitatus sit | sospitatus esset | |
sospitati sīmus | sospitati essēmus | |
sospitati sītis | sospitati essētis | |
sospitati sint | sospitati essent |