Aller au contenu

Conjugaison:latin/ranco

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de rancō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
rancāre rancavisse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN

Participe présent actif
rancans, -antis
Participe futur actif

Participe parfait passif

Adjectif verbal (participe futur passif)
rancandus, -a, -um

  Nominatif : rancāre
Accusatif : rancāre
Accusatif avec prép. : rancandum
Génitif : rancandī
Datif : rancandō
Ablatif : rancandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
rancā
rancāte

Futur
2PS : rancātō
3PS : rancātō
2PP : rancātōte
3PP : rancantō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
rancō rancābam rancābō
rancās rancābās rancābis
rancāt rancābat rancābit
rancāmus rancābāmus rancābimus
rancātis rancābātis rancābitis
rancant rancābant rancābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
rancavī rancaveram rancaverō
rancavistī rancaverās rancaveris
rancavit rancaverat rancaverit
rancavimus rancaverāmus rancaverimus
rancavistis rancaveratis rancaveritis
rancavērunt (rancavēre) rancaverant rancaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
rancem rancārem
rancēs rancārēs
rancet rancāret
rancēmus rancārēmus
rancētis rancārētis
rancent rancārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
rancaverim rancavissem
rancaverīs rancavissēs
rancaverit rancavisset
rancaverīmus rancavissēmus
rancaverītis rancavissētis
rancaverint rancavissent