Aller au contenu

Conjugaison:latin/prorito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de proritō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
proritāre proritavisse proritatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
proritārī proritatus, -a, -um esse proritatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
proritatum, proritatū

Participe présent actif
proritans, -antis
Participe futur actif
proritatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
proritatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
proritandus, -a, -um

  Nominatif : proritāre
Accusatif : proritāre
Accusatif avec prép. : proritandum
Génitif : proritandī
Datif : proritandō
Ablatif : proritandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
proritā
proritāte

Futur
2PS : proritātō
3PS : proritātō
2PP : proritātōte
3PP : proritantō

  Présent
proritāre
proritāminī

Futur
2PS : proritātor
3PS : proritātor
2PP : -
3PP : proritantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
proritō proritābam proritābō
proritās proritābās proritābis
proritāt proritābat proritābit
proritāmus proritābāmus proritābimus
proritātis proritābātis proritābitis
proritant proritābant proritābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
proritavī proritaveram proritaverō
proritavistī proritaverās proritaveris
proritavit proritaverat proritaverit
proritavimus proritaverāmus proritaverimus
proritavistis proritaveratis proritaveritis
proritavērunt (proritavēre) proritaverant proritaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
proritem proritārem
proritēs proritārēs
proritet proritāret
proritēmus proritārēmus
proritētis proritārētis
proritent proritārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
proritaverim proritavissem
proritaverīs proritavissēs
proritaverit proritavisset
proritaverīmus proritavissēmus
proritaverītis proritavissētis
proritaverint proritavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
proritor proritabar proritābor
proritāris (proritāre) proritabāris (proritabāre) proritāberis (proritābere)
proritātur proritabātur proritābitur
proritāmur proritabāmur proritābimur
proritāminī proritabāminī proritābiminī
proritāntur proritabantur proritābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
proritatus sum proritatus eram proritatus erō
proritatus es proritatus erās proritatus eris
proritatus est proritatus erat proritatus erit
proritati sumus proritati erāmus proritati erimus
proritati estis proritati erātis proritati eritis
proritati sunt proritati erant proritati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
proriter proritārer
proritēris (proritēre) proritārēris (proritārēre)
proritētur proritārētur
proritēmur proritārēmur
proritēminī proritārēminī
proritentur proritārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
proritatus sim proritatus essem
proritatus sīs proritatus essēs
proritatus sit proritatus esset
proritati sīmus proritati essēmus
proritati sītis proritati essētis
proritati sint proritati essent