Aller au contenu

Conjugaison:latin/pransito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de pransitō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
pransitāre pransitavisse pransitatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
pransitārī pransitatus, -a, -um esse pransitatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
pransitatum, pransitatū

Participe présent actif
pransitans, -antis
Participe futur actif
pransitatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
pransitatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
pransitandus, -a, -um

  Nominatif : pransitāre
Accusatif : pransitāre
Accusatif avec prép. : pransitandum
Génitif : pransitandī
Datif : pransitandō
Ablatif : pransitandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
pransitā
pransitāte

Futur
2PS : pransitātō
3PS : pransitātō
2PP : pransitātōte
3PP : pransitantō

  Présent
pransitāre
pransitāminī

Futur
2PS : pransitātor
3PS : pransitātor
2PP : -
3PP : pransitantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
pransitō pransitābam pransitābō
pransitās pransitābās pransitābis
pransitāt pransitābat pransitābit
pransitāmus pransitābāmus pransitābimus
pransitātis pransitābātis pransitābitis
pransitant pransitābant pransitābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
pransitavī pransitaveram pransitaverō
pransitavistī pransitaverās pransitaveris
pransitavit pransitaverat pransitaverit
pransitavimus pransitaverāmus pransitaverimus
pransitavistis pransitaveratis pransitaveritis
pransitavērunt (pransitavēre) pransitaverant pransitaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
pransitem pransitārem
pransitēs pransitārēs
pransitet pransitāret
pransitēmus pransitārēmus
pransitētis pransitārētis
pransitent pransitārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
pransitaverim pransitavissem
pransitaverīs pransitavissēs
pransitaverit pransitavisset
pransitaverīmus pransitavissēmus
pransitaverītis pransitavissētis
pransitaverint pransitavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
pransitor pransitabar pransitābor
pransitāris (pransitāre) pransitabāris (pransitabāre) pransitāberis (pransitābere)
pransitātur pransitabātur pransitābitur
pransitāmur pransitabāmur pransitābimur
pransitāminī pransitabāminī pransitābiminī
pransitāntur pransitabantur pransitābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
pransitatus sum pransitatus eram pransitatus erō
pransitatus es pransitatus erās pransitatus eris
pransitatus est pransitatus erat pransitatus erit
pransitati sumus pransitati erāmus pransitati erimus
pransitati estis pransitati erātis pransitati eritis
pransitati sunt pransitati erant pransitati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
pransiter pransitārer
pransitēris (pransitēre) pransitārēris (pransitārēre)
pransitētur pransitārētur
pransitēmur pransitārēmur
pransitēminī pransitārēminī
pransitentur pransitārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
pransitatus sim pransitatus essem
pransitatus sīs pransitatus essēs
pransitatus sit pransitatus esset
pransitati sīmus pransitati essēmus
pransitati sītis pransitati essētis
pransitati sint pransitati essent