Aller au contenu

Conjugaison:latin/praeficio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de praeficiō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
praeficĕre praefecisse praefectūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
praeficī praefectus, -a, -um esse praefectum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
praefectum, praefectū

Participe présent actif
praeficiens, -entis
Participe futur actif
praefectūrus, -a, -um
Participe parfait passif
praefectus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
praeficiendus, -a, -um

  Nominatif : praeficĕre
Accusatif : praeficĕre
Accusatif avec prép. : praeficiendum
Génitif : praeficiendī
Datif : praeficiendō
Ablatif : praeficiendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
praefice
praeficite

Futur
2PS : praeficitō
3PS : praeficitō
2PP : praeficitōte
3PP : praeficiuntō

  Présent
praeficĕre
praeficiminī

Futur
2PS : praeficitor
3PS : praeficitor
2PP : -
3PP : praeficiuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praeficiō praeficiēbam praeficiam
praeficīs praeficiēbās praeficiēs
praeficīt praeficiēbat praeficiet
praeficīmus praeficiēbāmus praeficiēmus
praeficītis praeficiēbātis praeficiētis
praeficiunt praeficiēbant praeficient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praefecī praefeceram praefecerō
praefecistī praefecerās praefeceris
praefecit praefecerat praefecerit
praefecimus praefecerāmus praefecerimus
praefecistis praefeceratis praefeceritis
praefecērunt (praefecēre) praefecerant praefecerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
praeficiam praeficerem
praeficiās praeficerēs
praeficiat praeficeret
praeficiāmus praeficerēmus
praeficiātis praeficerētis
praeficiant praeficerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
praefecerim praefecissem
praefecerīs praefecissēs
praefecerit praefecisset
praefecerīmus praefecissēmus
praefecerītis praefecissētis
praefecerint praefecissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praeficior praeficēbar praeficiar
praeficeris (praeficere) praeficēbāris (praeficēbāre) praeficiēris (praeficiēre)
praeficitur praeficēbātur praeficiētur
praeficimur praeficēbāmur praeficiēmur
praeficiminī praeficēbāminī praeficiēminī
praeficiuntur praeficēbantur praeficientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praefectus sum praefectus eram praefectus erō
praefectus es praefectus erās praefectus eris
praefectus est praefectus erat praefectus erit
praefecti sumus praefecti erāmus praefecti erimus
praefecti estis praefecti erātis praefecti eritis
praefecti sunt praefecti erant praefecti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
praeficiar praeficerer
praeficiāris (praeficiāre) praeficerēris (praeficerēre)
praeficiātur praeficerētur
praeficiāmur praeficerēmur
praeficiāminī praeficerēminī
praeficiantur praeficerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
praefectus sim praefectus essem
praefectus sīs praefectus essēs
praefectus sit praefectus esset
praefecti sīmus praefecti essēmus
praefecti sītis praefecti essētis
praefecti sint praefecti essent