Aller au contenu

Conjugaison:latin/praecino

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de praecinō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
praecinere praecinuisse praecentūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
praecinī praecentus, -a, -um esse praecentum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
praecentum, praecentū

Participe présent actif
praecinens, -entis
Participe futur actif
praecentūrus, -a, -um
Participe parfait passif
praecentus, -a, -um
Adjectif verbal
praecinendus, -a, -um

  Nominatif : praecinere
Accusatif : praecinere
Accusatif avec prép. : praecinendum
Génitif : praecinendī
Datif : praecinendō
Ablatif : praecinendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
praecine
praecinite

Futur
2PS : praecinitō
3PS : praecinitō
2PP : praecinitōte
3PP : praecinuntō

  Présent
praecinere
praeciniminī

Futur
2PS : praecinitor
3PS : praecinitor
2PP : -
3PP : praecinuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praecinō praecinēbam praecinam
praecinis praecinēbās praecinēs
praecinit praecinēbat praecinet
praecinimus praecinēbāmus praecinēmus
praecinitis praecinēbātis praecinētis
praecinunt praecinēbant praecinent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praecinuī praecinueram praecinuerō
praecinuistī praecinuerās praecinueris
praecinuit praecinuerat praecinuerit
praecinuimus praecinuerāmus praecinuerimus
praecinuistis praecinueratis praecinueritis
praecinuērunt (praecinuēre) praecinuerant praecinuerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
praecinam praecinerem
praecinās praecinerēs
praecinat praecineret
praecināmus praecinerēmus
praecinātis praecinerētis
praecinant praecinerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
praecinuerim praecinuissem
praecinuerīs praecinuissēs
praecinuerit praecinuisset
praecinuerīmus praecinuissēmus
praecinuerītis praecinuissētis
praecinuerint praecinuissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
praecinor praecinēbar praecinar
praecineris (praecinere) praecinēbāris (praecinēbāre) praecinēris (praecinēre)
praecinitur praecinēbātur praecinētur
praecinimur praecinēbāmur praecinēmur
praeciniminī praecinēbāminī praecinēminī
praecinuntur praecinēbantur praecinentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
praecentus sum praecentus eram praecentus erō
praecentus es praecentus erās praecentus eris
praecentus est praecentus erat praecentus erit
praecenti sumus praecenti erāmus praecenti erimus
praecenti estis praecenti erātis praecenti eritis
praecenti sunt praecenti erant praecenti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
praecinar praecinerer
praecināris (praecināre) praecinerēris (praecinerēre)
praecinātur praecinerētur
praecināmur praecinerēmur
praecināminī praecinerēminī
praecinantur praecinerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
praecentus sim praecentus essem
praecentus sīs praecentus essēs
praecentus sit praecentus esset
praecenti sīmus praecenti essēmus
praecenti sītis praecenti essētis
praecenti sint praecenti essent