Conjugaison:latin/peculio
Apparence
Conjugaison de peculiō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
peculiāre | peculiavisse | peculiatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
peculiārī | peculiatus, -a, -um esse | peculiatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN peculiatum, peculiatū Participe présent actif |
Nominatif : peculiāre Accusatif : peculiāre Accusatif avec prép. : peculiandum Génitif : peculiandī Datif : peculiandō Ablatif : peculiandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent peculiā peculiāte Futur |
Présent peculiāre peculiāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
peculiō | peculiābam | peculiābō | ||
peculiās | peculiābās | peculiābis | ||
peculiāt | peculiābat | peculiābit | ||
peculiāmus | peculiābāmus | peculiābimus | ||
peculiātis | peculiābātis | peculiābitis | ||
peculiant | peculiābant | peculiābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
peculiavī | peculiaveram | peculiaverō | ||
peculiavistī | peculiaverās | peculiaveris | ||
peculiavit | peculiaverat | peculiaverit | ||
peculiavimus | peculiaverāmus | peculiaverimus | ||
peculiavistis | peculiaveratis | peculiaveritis | ||
peculiavērunt (peculiavēre) | peculiaverant | peculiaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
peculiem | peculiārem | |
peculiēs | peculiārēs | |
peculiet | peculiāret | |
peculiēmus | peculiārēmus | |
peculiētis | peculiārētis | |
peculient | peculiārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
peculiaverim | peculiavissem | |
peculiaverīs | peculiavissēs | |
peculiaverit | peculiavisset | |
peculiaverīmus | peculiavissēmus | |
peculiaverītis | peculiavissētis | |
peculiaverint | peculiavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
peculior | peculiabar | peculiābor | ||
peculiāris (peculiāre) | peculiabāris (peculiabāre) | peculiāberis (peculiābere) | ||
peculiātur | peculiabātur | peculiābitur | ||
peculiāmur | peculiabāmur | peculiābimur | ||
peculiāminī | peculiabāminī | peculiābiminī | ||
peculiāntur | peculiabantur | peculiābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
peculiatus sum | peculiatus eram | peculiatus erō | ||
peculiatus es | peculiatus erās | peculiatus eris | ||
peculiatus est | peculiatus erat | peculiatus erit | ||
peculiati sumus | peculiati erāmus | peculiati erimus | ||
peculiati estis | peculiati erātis | peculiati eritis | ||
peculiati sunt | peculiati erant | peculiati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
peculier | peculiārer | |
peculiēris (peculiēre) | peculiārēris (peculiārēre) | |
peculiētur | peculiārētur | |
peculiēmur | peculiārēmur | |
peculiēminī | peculiārēminī | |
peculientur | peculiārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
peculiatus sim | peculiatus essem | |
peculiatus sīs | peculiatus essēs | |
peculiatus sit | peculiatus esset | |
peculiati sīmus | peculiati essēmus | |
peculiati sītis | peculiati essētis | |
peculiati sint | peculiati essent |