Aller au contenu

Conjugaison:latin/occurro

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de occurrō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
occurrere occurrisse occursūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
- - -
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
occursum, occursū

Participe présent actif
occurrens, -entis
Participe futur actif
occursūrus, -a, -um
Participe parfait passif
-
Adjectif verbal
occurrendus, -a, -um

  Nominatif : occurrere
Accusatif : occurrere
Accusatif avec prép. : occurrendum
Génitif : occurrendī
Datif : occurrendō
Ablatif : occurrendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
occurre
occurrite

Futur
2PS : occurritō
3PS : occurritō
2PP : occurritōte
3PP : occurruntō

  -
INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
occurrō occurrēbam occurram
occurris occurrēbās occurrēs
occurrit occurrēbat occurret
occurrimus occurrēbāmus occurrēmus
occurritis occurrēbātis occurrētis
occurrunt occurrēbant occurrent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
occurrī occurreram occurrerō
occurristī occurrerās occurreris
occurrit occurrerat occurrerit
occurrimus occurrerāmus occurrerimus
occurristis occurreratis occurreritis
occurrērunt (occurrēre) occurrerant occurrerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
occurram occurrerem
occurrās occurrerēs
occurrat occurreret
occurrāmus occurrerēmus
occurrātis occurrerētis
occurrant occurrerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
occurrerim occurrissem
occurrerīs occurrissēs
occurrerit occurrisset
occurrerīmus occurrissēmus
occurrerītis occurrissētis
occurrerint occurrissent