Aller au contenu

Conjugaison:latin/occulto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de occultō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
occultāre occultavisse occultatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
occultārī occultatus, -a, -um esse occultatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
occultatum, occultatū

Participe présent actif
occultans, -antis
Participe futur actif
occultatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
occultatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
occultandus, -a, -um

  Nominatif : occultāre
Accusatif : occultāre
Accusatif avec prép. : occultandum
Génitif : occultandī
Datif : occultandō
Ablatif : occultandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
occultā
occultāte

Futur
2PS : occultātō
3PS : occultātō
2PP : occultātōte
3PP : occultantō

  Présent
occultāre
occultāminī

Futur
2PS : occultātor
3PS : occultātor
2PP : -
3PP : occultantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
occultō occultābam occultābō
occultās occultābās occultābis
occultāt occultābat occultābit
occultāmus occultābāmus occultābimus
occultātis occultābātis occultābitis
occultant occultābant occultābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
occultavī occultaveram occultaverō
occultavistī occultaverās occultaveris
occultavit occultaverat occultaverit
occultavimus occultaverāmus occultaverimus
occultavistis occultaveratis occultaveritis
occultavērunt (occultavēre) occultaverant occultaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
occultem occultārem
occultēs occultārēs
occultet occultāret
occultēmus occultārēmus
occultētis occultārētis
occultent occultārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
occultaverim occultavissem
occultaverīs occultavissēs
occultaverit occultavisset
occultaverīmus occultavissēmus
occultaverītis occultavissētis
occultaverint occultavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
occultor occultabar occultābor
occultāris (occultāre) occultabāris (occultabāre) occultāberis (occultābere)
occultātur occultabātur occultābitur
occultāmur occultabāmur occultābimur
occultāminī occultabāminī occultābiminī
occultāntur occultabantur occultābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
occultatus sum occultatus eram occultatus erō
occultatus es occultatus erās occultatus eris
occultatus est occultatus erat occultatus erit
occultati sumus occultati erāmus occultati erimus
occultati estis occultati erātis occultati eritis
occultati sunt occultati erant occultati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
occulter occultārer
occultēris (occultēre) occultārēris (occultārēre)
occultētur occultārētur
occultēmur occultārēmur
occultēminī occultārēminī
occultentur occultārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
occultatus sim occultatus essem
occultatus sīs occultatus essēs
occultatus sit occultatus esset
occultati sīmus occultati essēmus
occultati sītis occultati essētis
occultati sint occultati essent