Aller au contenu

Conjugaison:latin/obtrecto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de obtrectō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
obtrectāre obtrectavisse obtrectatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
obtrectārī obtrectatus, -a, -um esse obtrectatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
obtrectatum, obtrectatū

Participe présent actif
obtrectans, -antis
Participe futur actif
obtrectatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
obtrectatus, -a, -um
Adjectif verbal
obtrectandus, -a, -um

  Nominatif : obtrectāre
Accusatif : obtrectāre
Accusatif avec prép. : obtrectandum
Génitif : obtrectandī
Datif : obtrectandō
Ablatif : obtrectandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
obtrectā
obtrectāte

Futur
2PS : obtrectātō
3PS : obtrectātō
2PP : obtrectātōte
3PP : obtrectantō

  Présent
obtrectāre
obtrectāminī

Futur
2PS : obtrectātor
3PS : obtrectātor
2PP : -
3PP : obtrectantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obtrectō obtrectābam obtrectābō
obtrectās obtrectābās obtrectābis
obtrectāt obtrectābat obtrectābit
obtrectāmus obtrectābāmus obtrectābimus
obtrectātis obtrectābātis obtrectābitis
obtrectant obtrectābant obtrectābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obtrectavī obtrectaveram obtrectaverō
obtrectavistī obtrectaverās obtrectaveris
obtrectavit obtrectaverat obtrectaverit
obtrectavimus obtrectaverāmus obtrectaverimus
obtrectavistis obtrectaveratis obtrectaveritis
obtrectavērunt (obtrectavēre) obtrectaverant obtrectaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
obtrectem obtrectārem
obtrectēs obtrectārēs
obtrectet obtrectāret
obtrectēmus obtrectārēmus
obtrectētis obtrectārētis
obtrectent obtrectārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
obtrectaverim obtrectavissem
obtrectaverīs obtrectavissēs
obtrectaverit obtrectavisset
obtrectaverīmus obtrectavissēmus
obtrectaverītis obtrectavissētis
obtrectaverint obtrectavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obtrector obtrectabar obtrectābor
obtrectāris (obtrectāre) obtrectabāris (obtrectabāre) obtrectāberis (obtrectābere)
obtrectātur obtrectabātur obtrectābitur
obtrectāmur obtrectabāmur obtrectābimur
obtrectāminī obtrectabāminī obtrectābiminī
obtrectāntur obtrectabantur obtrectābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obtrectatus sum obtrectatus eram obtrectatus erō
obtrectatus es obtrectatus erās obtrectatus eris
obtrectatus est obtrectatus erat obtrectatus erit
obtrectati sumus obtrectati erāmus obtrectati erimus
obtrectati estis obtrectati erātis obtrectati eritis
obtrectati sunt obtrectati erant obtrectati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
obtrecter obtrectārer
obtrectēris (obtrectēre) obtrectārēris (obtrectārēre)
obtrectētur obtrectārētur
obtrectēmur obtrectārēmur
obtrectēminī obtrectārēminī
obtrectentur obtrectārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
obtrectatus sim obtrectatus essem
obtrectatus sīs obtrectatus essēs
obtrectatus sit obtrectatus esset
obtrectati sīmus obtrectati essēmus
obtrectati sītis obtrectati essētis
obtrectati sint obtrectati essent