Aller au contenu

Conjugaison:latin/obsonito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de obsonitō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
obsonitāre obsonitavisse obsonitatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
obsonitārī obsonitatus, -a, -um esse obsonitatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
obsonitatum, obsonitatū

Participe présent actif
obsonitans, -antis
Participe futur actif
obsonitatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
obsonitatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
obsonitandus, -a, -um

  Nominatif : obsonitāre
Accusatif : obsonitāre
Accusatif avec prép. : obsonitandum
Génitif : obsonitandī
Datif : obsonitandō
Ablatif : obsonitandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
obsonitā
obsonitāte

Futur
2PS : obsonitātō
3PS : obsonitātō
2PP : obsonitātōte
3PP : obsonitantō

  Présent
obsonitāre
obsonitāminī

Futur
2PS : obsonitātor
3PS : obsonitātor
2PP : -
3PP : obsonitantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obsonitō obsonitābam obsonitābō
obsonitās obsonitābās obsonitābis
obsonitāt obsonitābat obsonitābit
obsonitāmus obsonitābāmus obsonitābimus
obsonitātis obsonitābātis obsonitābitis
obsonitant obsonitābant obsonitābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obsonitavī obsonitaveram obsonitaverō
obsonitavistī obsonitaverās obsonitaveris
obsonitavit obsonitaverat obsonitaverit
obsonitavimus obsonitaverāmus obsonitaverimus
obsonitavistis obsonitaveratis obsonitaveritis
obsonitavērunt (obsonitavēre) obsonitaverant obsonitaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
obsonitem obsonitārem
obsonitēs obsonitārēs
obsonitet obsonitāret
obsonitēmus obsonitārēmus
obsonitētis obsonitārētis
obsonitent obsonitārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
obsonitaverim obsonitavissem
obsonitaverīs obsonitavissēs
obsonitaverit obsonitavisset
obsonitaverīmus obsonitavissēmus
obsonitaverītis obsonitavissētis
obsonitaverint obsonitavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
obsonitor obsonitabar obsonitābor
obsonitāris (obsonitāre) obsonitabāris (obsonitabāre) obsonitāberis (obsonitābere)
obsonitātur obsonitabātur obsonitābitur
obsonitāmur obsonitabāmur obsonitābimur
obsonitāminī obsonitabāminī obsonitābiminī
obsonitāntur obsonitabantur obsonitābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
obsonitatus sum obsonitatus eram obsonitatus erō
obsonitatus es obsonitatus erās obsonitatus eris
obsonitatus est obsonitatus erat obsonitatus erit
obsonitati sumus obsonitati erāmus obsonitati erimus
obsonitati estis obsonitati erātis obsonitati eritis
obsonitati sunt obsonitati erant obsonitati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
obsoniter obsonitārer
obsonitēris (obsonitēre) obsonitārēris (obsonitārēre)
obsonitētur obsonitārētur
obsonitēmur obsonitārēmur
obsonitēminī obsonitārēminī
obsonitentur obsonitārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
obsonitatus sim obsonitatus essem
obsonitatus sīs obsonitatus essēs
obsonitatus sit obsonitatus esset
obsonitati sīmus obsonitati essēmus
obsonitati sītis obsonitati essētis
obsonitati sint obsonitati essent