Conjugaison:latin/obsonito
Apparence
Conjugaison de obsonitō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
obsonitāre | obsonitavisse | obsonitatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
obsonitārī | obsonitatus, -a, -um esse | obsonitatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN obsonitatum, obsonitatū Participe présent actif |
Nominatif : obsonitāre Accusatif : obsonitāre Accusatif avec prép. : obsonitandum Génitif : obsonitandī Datif : obsonitandō Ablatif : obsonitandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent obsonitā obsonitāte Futur |
Présent obsonitāre obsonitāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
obsonitō | obsonitābam | obsonitābō | ||
obsonitās | obsonitābās | obsonitābis | ||
obsonitāt | obsonitābat | obsonitābit | ||
obsonitāmus | obsonitābāmus | obsonitābimus | ||
obsonitātis | obsonitābātis | obsonitābitis | ||
obsonitant | obsonitābant | obsonitābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
obsonitavī | obsonitaveram | obsonitaverō | ||
obsonitavistī | obsonitaverās | obsonitaveris | ||
obsonitavit | obsonitaverat | obsonitaverit | ||
obsonitavimus | obsonitaverāmus | obsonitaverimus | ||
obsonitavistis | obsonitaveratis | obsonitaveritis | ||
obsonitavērunt (obsonitavēre) | obsonitaverant | obsonitaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
obsonitem | obsonitārem | |
obsonitēs | obsonitārēs | |
obsonitet | obsonitāret | |
obsonitēmus | obsonitārēmus | |
obsonitētis | obsonitārētis | |
obsonitent | obsonitārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
obsonitaverim | obsonitavissem | |
obsonitaverīs | obsonitavissēs | |
obsonitaverit | obsonitavisset | |
obsonitaverīmus | obsonitavissēmus | |
obsonitaverītis | obsonitavissētis | |
obsonitaverint | obsonitavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
obsonitor | obsonitabar | obsonitābor | ||
obsonitāris (obsonitāre) | obsonitabāris (obsonitabāre) | obsonitāberis (obsonitābere) | ||
obsonitātur | obsonitabātur | obsonitābitur | ||
obsonitāmur | obsonitabāmur | obsonitābimur | ||
obsonitāminī | obsonitabāminī | obsonitābiminī | ||
obsonitāntur | obsonitabantur | obsonitābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
obsonitatus sum | obsonitatus eram | obsonitatus erō | ||
obsonitatus es | obsonitatus erās | obsonitatus eris | ||
obsonitatus est | obsonitatus erat | obsonitatus erit | ||
obsonitati sumus | obsonitati erāmus | obsonitati erimus | ||
obsonitati estis | obsonitati erātis | obsonitati eritis | ||
obsonitati sunt | obsonitati erant | obsonitati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
obsoniter | obsonitārer | |
obsonitēris (obsonitēre) | obsonitārēris (obsonitārēre) | |
obsonitētur | obsonitārētur | |
obsonitēmur | obsonitārēmur | |
obsonitēminī | obsonitārēminī | |
obsonitentur | obsonitārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
obsonitatus sim | obsonitatus essem | |
obsonitatus sīs | obsonitatus essēs | |
obsonitatus sit | obsonitatus esset | |
obsonitati sīmus | obsonitati essēmus | |
obsonitati sītis | obsonitati essētis | |
obsonitati sint | obsonitati essent |