Conjugaison:latin/manico
Apparence
Conjugaison de manicō
INFINITIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent actif | Parfait actif | Futur actif | ||
manicāre | manicavisse | manicatūrus, -a, -um esse | ||
Présent passif | Parfait passif | Futur passif | ||
manicārī | manicatus, -a, -um esse | manicatum īrī |
PARTICIPE / GÉRONDIF | ||||
---|---|---|---|---|
Participe | Gérondif | |||
SUPIN manicatum, manicatū Participe présent actif |
Nominatif : manicāre Accusatif : manicāre Accusatif avec prép. : manicandum Génitif : manicandī Datif : manicandō Ablatif : manicandō |
IMPÉRATIF | ||||
---|---|---|---|---|
Actif | Passif | |||
Présent manicā manicāte Futur |
Présent manicāre manicāminī Futur |
INDICATIF ACTIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
manicō | manicābam | manicābō | ||
manicās | manicābās | manicābis | ||
manicāt | manicābat | manicābit | ||
manicāmus | manicābāmus | manicābimus | ||
manicātis | manicābātis | manicābitis | ||
manicant | manicābant | manicābunt | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
manicavī | manicaveram | manicaverō | ||
manicavistī | manicaverās | manicaveris | ||
manicavit | manicaverat | manicaverit | ||
manicavimus | manicaverāmus | manicaverimus | ||
manicavistis | manicaveratis | manicaveritis | ||
manicavērunt (manicavēre) | manicaverant | manicaverint |
SUBJONCTIF ACTIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
manicem | manicārem | |
manicēs | manicārēs | |
manicet | manicāret | |
manicēmus | manicārēmus | |
manicētis | manicārētis | |
manicent | manicārent | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
manicaverim | manicavissem | |
manicaverīs | manicavissēs | |
manicaverit | manicavisset | |
manicaverīmus | manicavissēmus | |
manicaverītis | manicavissētis | |
manicaverint | manicavissent |
INDICATIF PASSIF | ||||
---|---|---|---|---|
Présent | Imparfait | Futur | ||
manicor | manicabar | manicābor | ||
manicāris (manicāre) | manicabāris (manicabāre) | manicāberis (manicābere) | ||
manicātur | manicabātur | manicābitur | ||
manicāmur | manicabāmur | manicābimur | ||
manicāminī | manicabāminī | manicābiminī | ||
manicāntur | manicabantur | manicābuntur | ||
Parfait | Plus-que-parfait | Futur antérieur | ||
manicatus sum | manicatus eram | manicatus erō | ||
manicatus es | manicatus erās | manicatus eris | ||
manicatus est | manicatus erat | manicatus erit | ||
manicati sumus | manicati erāmus | manicati erimus | ||
manicati estis | manicati erātis | manicati eritis | ||
manicati sunt | manicati erant | manicati erunt |
SUBJONCTIF PASSIF | ||
---|---|---|
Présent | Imparfait | |
manicer | manicārer | |
manicēris (manicēre) | manicārēris (manicārēre) | |
manicētur | manicārētur | |
manicēmur | manicārēmur | |
manicēminī | manicārēminī | |
manicentur | manicārentur | |
Parfait | Plus-que-parfait | |
manicatus sim | manicatus essem | |
manicatus sīs | manicatus essēs | |
manicatus sit | manicatus esset | |
manicati sīmus | manicati essēmus | |
manicati sītis | manicati essētis | |
manicati sint | manicati essent |