Aller au contenu

Conjugaison:latin/invetero

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de inveterō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
inveterāre inveteravisse inveteratūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
inveterārī inveteratus, -a, -um esse inveteratum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
inveteratum, inveteratū

Participe présent actif
inveterans, -antis
Participe futur actif
inveteratūrus, -a, -um
Participe parfait passif
inveteratus, -a, -um
Adjectif verbal
inveterandus, -a, -um

  Nominatif : inveterāre
Accusatif : inveterāre
Accusatif avec prép. : inveterandum
Génitif : inveterandī
Datif : inveterandō
Ablatif : inveterandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
inveterā
inveterāte

Futur
2PS : inveterātō
3PS : inveterātō
2PP : inveterātōte
3PP : inveterantō

  Présent
inveterāre
inveterāminī

Futur
2PS : inveterātor
3PS : inveterātor
2PP : -
3PP : inveterantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
inveterō inveterābam inveterābō
inveterās inveterābās inveterābis
inveterāt inveterābat inveterābit
inveterāmus inveterābāmus inveterābimus
inveterātis inveterābātis inveterābitis
inveterant inveterābant inveterābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
inveteravī inveteraveram inveteraverō
inveteravistī inveteraverās inveteraveris
inveteravit inveteraverat inveteraverit
inveteravimus inveteraverāmus inveteraverimus
inveteravistis inveteraveratis inveteraveritis
inveteravērunt (inveteravēre) inveteraverant inveteraverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
inveterem inveterārem
inveterēs inveterārēs
inveteret inveterāret
inveterēmus inveterārēmus
inveterētis inveterārētis
inveterent inveterārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
inveteraverim inveteravissem
inveteraverīs inveteravissēs
inveteraverit inveteravisset
inveteraverīmus inveteravissēmus
inveteraverītis inveteravissētis
inveteraverint inveteravissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
inveteror inveterabar inveterābor
inveterāris (inveterāre) inveterabāris (inveterabāre) inveterāberis (inveterābere)
inveterātur inveterabātur inveterābitur
inveterāmur inveterabāmur inveterābimur
inveterāminī inveterabāminī inveterābiminī
inveterāntur inveterabantur inveterābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
inveteratus sum inveteratus eram inveteratus erō
inveteratus es inveteratus erās inveteratus eris
inveteratus est inveteratus erat inveteratus erit
inveterati sumus inveterati erāmus inveterati erimus
inveterati estis inveterati erātis inveterati eritis
inveterati sunt inveterati erant inveterati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
inveterer inveterārer
inveterēris (inveterēre) inveterārēris (inveterārēre)
inveterētur inveterārētur
inveterēmur inveterārēmur
inveterēminī inveterārēminī
inveterentur inveterārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
inveteratus sim inveteratus essem
inveteratus sīs inveteratus essēs
inveteratus sit inveteratus esset
inveterati sīmus inveterati essēmus
inveterati sītis inveterati essētis
inveterati sint inveterati essent