Aller au contenu

Conjugaison:latin/invenio

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de inveniō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
invenīre invenisse (invenisse) inventūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
invenīrī inventus, -a, -um esse inventum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
inventum, inventū

Participe présent actif
inveniens, -entis
Participe futur actif
inventūrus, -a, -um
Participe parfait passif
inventus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
inveniendus, -a, -um

  Nominatif : invenīre
Accusatif : invenīre
Accusatif avec prép. : inveniendum
Génitif : inveniendī
Datif : inveniendō
Ablatif : inveniendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
invenī
invenīte

Futur
2PS : invenītō
3PS : invenītō
2PP : invenītōte
3PP : inveniuntō

  Présent
invenīre
invenīminī

Futur
2PS : invenītor
3PS : invenītor
2PP : -
3PP : inveniuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
inveniō inveniēbam inveniam
invenīs inveniēbās inveniēs
invenīt inveniēbat inveniet
invenīmus inveniēbāmus inveniēmus
invenītis inveniēbātis inveniētis
inveniunt inveniēbant invenient
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
invenī inveneram (invenieram) invenerō (invenierō)
invenistī (invenisti) invenerās (invenierās) inveneris (invenieris)
invenit invenerat (invenierat) invenerit (invenierit)
invenimus invenerāmus (invenierāmus) invenerimus (invenierimus)
invenistis (invenistis) inveneratis (invenierātis) inveneritis (invenieritis)
invenērunt (invenēre) (invenierunt) invenerant (invenierant) invenerint (invenierint)
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
inveniam invenīrem
inveniās invenīrēs
inveniat invenīret
inveniāmus invenīrēmus
inveniātis invenīrētis
inveniant invenīrent
 
Parfait   Plus-que-parfait
invenerim (invenierim) invenissem (invenissem)
invenerīs (invenierīs) invenissēs (invenissēs)
invenerit (invenierit) invenisset (invenisset)
invenerīmus (invenierīmus) invenissēmus (invenissēmus)
invenerītis (invenierītis) invenissētis (invenissētis)
invenerint (invenierint) invenissent (invenissent)
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
invenior invenēbar inveniar
invenīris (invenīre) invenēbāris (invenēbāre) inveniēris (inveniēre)
invenītur invenēbātur inveniētur
invenīmur invenēbāmur inveniēmur
invenīminī invenēbāminī inveniēminī
inveniuntur invenēbantur invenientur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
inventus sum inventus eram inventus erō
inventus es inventus erās inventus eris
inventus est inventus erat inventus erit
inventi sumus inventi erāmus inventi erimus
inventi estis inventi erātis inventi eritis
inventi sunt inventi erant inventi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
inveniar invenīrer
inveniāris (inveniāre) invenīrēris (invenīrēre)
inveniātur invenīrētur
inveniāmur invenīrēmur
inveniāminī invenīrēminī
inveniantur invenīrentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
inventus sim inventus essem
inventus sīs inventus essēs
inventus sit inventus esset
inventi sīmus inventi essēmus
inventi sītis inventi essētis
inventi sint inventi essent