Aller au contenu

Conjugaison:latin/intermitto

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de intermittō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
intermittere intermisisse intermissūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
intermittī intermissus, -a, -um esse intermissum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
intermissum, intermissū

Participe présent actif
intermittens, -entis
Participe futur actif
intermissūrus, -a, -um
Participe parfait passif
intermissus, -a, -um
Adjectif verbal
intermittendus, -a, -um

  Nominatif : intermittere
Accusatif : intermittere
Accusatif avec prép. : intermittendum
Génitif : intermittendī
Datif : intermittendō
Ablatif : intermittendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
intermitte
intermittite

Futur
2PS : intermittitō
3PS : intermittitō
2PP : intermittitōte
3PP : intermittuntō

  Présent
intermittere
intermittiminī

Futur
2PS : intermittitor
3PS : intermittitor
2PP : -
3PP : intermittuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
intermittō intermittēbam intermittam
intermittis intermittēbās intermittēs
intermittit intermittēbat intermittet
intermittimus intermittēbāmus intermittēmus
intermittitis intermittēbātis intermittētis
intermittunt intermittēbant intermittent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
intermisī intermiseram intermiserō
intermisistī intermiserās intermiseris
intermisit intermiserat intermiserit
intermisimus intermiserāmus intermiserimus
intermisistis intermiseratis intermiseritis
intermisērunt (intermisēre) intermiserant intermiserint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
intermittam intermitterem
intermittās intermitterēs
intermittat intermitteret
intermittāmus intermitterēmus
intermittātis intermitterētis
intermittant intermitterent
 
Parfait   Plus-que-parfait
intermiserim intermisissem
intermiserīs intermisissēs
intermiserit intermisisset
intermiserīmus intermisissēmus
intermiserītis intermisissētis
intermiserint intermisissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
intermittor intermittēbar intermittar
intermitteris (intermittere) intermittēbāris (intermittēbāre) intermittēris (intermittēre)
intermittitur intermittēbātur intermittētur
intermittimur intermittēbāmur intermittēmur
intermittiminī intermittēbāminī intermittēminī
intermittuntur intermittēbantur intermittentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
intermissus sum intermissus eram intermissus erō
intermissus es intermissus erās intermissus eris
intermissus est intermissus erat intermissus erit
intermissi sumus intermissi erāmus intermissi erimus
intermissi estis intermissi erātis intermissi eritis
intermissi sunt intermissi erant intermissi erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
intermittar intermitterer
intermittāris (intermittāre) intermitterēris (intermitterēre)
intermittātur intermitterētur
intermittāmur intermitterēmur
intermittāminī intermitterēminī
intermittantur intermitterentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
intermissus sim intermissus essem
intermissus sīs intermissus essēs
intermissus sit intermissus esset
intermissi sīmus intermissi essēmus
intermissi sītis intermissi essētis
intermissi sint intermissi essent