Aller au contenu

Conjugaison:latin/instinguo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de instinguō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
instinguere instinxisse instinctūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
instinguī instinctus, -a, -um esse instinctum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
instinctum, instinctū

Participe présent actif
instinguens, -entis
Participe futur actif
instinctūrus, -a, -um
Participe parfait passif
instinctus, -a, -um
Adjectif verbal
instinguendus, -a, -um

  Nominatif : instinguere
Accusatif : instinguere
Accusatif avec prép. : instinguendum
Génitif : instinguendī
Datif : instinguendō
Ablatif : instinguendō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
instingue
instinguite

Futur
2PS : instinguitō
3PS : instinguitō
2PP : instinguitōte
3PP : instinguuntō

  Présent
instinguere
instinguiminī

Futur
2PS : instinguitor
3PS : instinguitor
2PP : -
3PP : instinguuntor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
instinguō instinguēbam instinguam
instinguis instinguēbās instinguēs
instinguit instinguēbat instinguet
instinguimus instinguēbāmus instinguēmus
instinguitis instinguēbātis instinguētis
instinguunt instinguēbant instinguent
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
instinxī instinxeram instinxerō
instinxistī instinxerās instinxeris
instinxit instinxerat instinxerit
instinximus instinxerāmus instinxerimus
instinxistis instinxeratis instinxeritis
instinxērunt (instinxēre) instinxerant instinxerint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
instinguam instinguerem
instinguās instinguerēs
instinguat instingueret
instinguāmus instinguerēmus
instinguātis instinguerētis
instinguant instinguerent
 
Parfait   Plus-que-parfait
instinxerim instinxissem
instinxerīs instinxissēs
instinxerit instinxisset
instinxerīmus instinxissēmus
instinxerītis instinxissētis
instinxerint instinxissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
instinguor instinguēbar instinguar
instingueris (instinguere) instinguēbāris (instinguēbāre) instinguēris (instinguēre)
instinguitur instinguēbātur instinguētur
instinguimur instinguēbāmur instinguēmur
instinguiminī instinguēbāminī instinguēminī
instinguuntur instinguēbantur instinguentur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
instinctus sum instinctus eram instinctus erō
instinctus es instinctus erās instinctus eris
instinctus est instinctus erat instinctus erit
instincti sumus instincti erāmus instincti erimus
instincti estis instincti erātis instincti eritis
instincti sunt instincti erant instincti erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
instinguar instinguerer
instinguāris (instinguāre) instinguerēris (instinguerēre)
instinguātur instinguerētur
instinguāmur instinguerēmur
instinguāminī instinguerēminī
instinguantur instinguerentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
instinctus sim instinctus essem
instinctus sīs instinctus essēs
instinctus sit instinctus esset
instincti sīmus instincti essēmus
instincti sītis instincti essētis
instincti sint instincti essent