Aller au contenu

Conjugaison:latin/inoculo

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de inoculō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
inoculāre inoculavisse inoculatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
inoculārī inoculatus, -a, -um esse inoculatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
inoculatum, inoculatū

Participe présent actif
inoculans, -antis
Participe futur actif
inoculatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
inoculatus, -a, -um
Adjectif verbal (participe futur passif)
inoculandus, -a, -um

  Nominatif : inoculāre
Accusatif : inoculāre
Accusatif avec prép. : inoculandum
Génitif : inoculandī
Datif : inoculandō
Ablatif : inoculandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
inoculā
inoculāte

Futur
2PS : inoculātō
3PS : inoculātō
2PP : inoculātōte
3PP : inoculantō

  Présent
inoculāre
inoculāminī

Futur
2PS : inoculātor
3PS : inoculātor
2PP : -
3PP : inoculantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
inoculō inoculābam inoculābō
inoculās inoculābās inoculābis
inoculāt inoculābat inoculābit
inoculāmus inoculābāmus inoculābimus
inoculātis inoculābātis inoculābitis
inoculant inoculābant inoculābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
inoculavī inoculaveram inoculaverō
inoculavistī inoculaverās inoculaveris
inoculavit inoculaverat inoculaverit
inoculavimus inoculaverāmus inoculaverimus
inoculavistis inoculaveratis inoculaveritis
inoculavērunt (inoculavēre) inoculaverant inoculaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
inoculem inoculārem
inoculēs inoculārēs
inoculet inoculāret
inoculēmus inoculārēmus
inoculētis inoculārētis
inoculent inoculārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
inoculaverim inoculavissem
inoculaverīs inoculavissēs
inoculaverit inoculavisset
inoculaverīmus inoculavissēmus
inoculaverītis inoculavissētis
inoculaverint inoculavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
inoculor inoculabar inoculābor
inoculāris (inoculāre) inoculabāris (inoculabāre) inoculāberis (inoculābere)
inoculātur inoculabātur inoculābitur
inoculāmur inoculabāmur inoculābimur
inoculāminī inoculabāminī inoculābiminī
inoculāntur inoculabantur inoculābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
inoculatus sum inoculatus eram inoculatus erō
inoculatus es inoculatus erās inoculatus eris
inoculatus est inoculatus erat inoculatus erit
inoculati sumus inoculati erāmus inoculati erimus
inoculati estis inoculati erātis inoculati eritis
inoculati sunt inoculati erant inoculati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
inoculer inoculārer
inoculēris (inoculēre) inoculārēris (inoculārēre)
inoculētur inoculārētur
inoculēmur inoculārēmur
inoculēminī inoculārēminī
inoculentur inoculārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
inoculatus sim inoculatus essem
inoculatus sīs inoculatus essēs
inoculatus sit inoculatus esset
inoculati sīmus inoculati essēmus
inoculati sītis inoculati essētis
inoculati sint inoculati essent