Aller au contenu

Conjugaison:latin/incubito

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.


Conjugaison de incubitō


INFINITIF
 
Présent actif   Parfait actif   Futur actif
incubitāre incubitavisse incubitatūrus, -a, -um esse
 
Présent passif Parfait passif Futur passif
incubitārī incubitatus, -a, -um esse incubitatum īrī
PARTICIPE / GÉRONDIF
 
Participe   Gérondif
  SUPIN
incubitatum, incubitatū

Participe présent actif
incubitans, -antis
Participe futur actif
incubitatūrus, -a, -um
Participe parfait passif
incubitatus, -a, -um
Adjectif verbal
incubitandus, -a, -um

  Nominatif : incubitāre
Accusatif : incubitāre
Accusatif avec prép. : incubitandum
Génitif : incubitandī
Datif : incubitandō
Ablatif : incubitandō
IMPÉRATIF
 
Actif   Passif
  Présent
incubitā
incubitāte

Futur
2PS : incubitātō
3PS : incubitātō
2PP : incubitātōte
3PP : incubitantō

  Présent
incubitāre
incubitāminī

Futur
2PS : incubitātor
3PS : incubitātor
2PP : -
3PP : incubitantor

INDICATIF ACTIF
 
Présent   Imparfait   Futur
incubitō incubitābam incubitābō
incubitās incubitābās incubitābis
incubitāt incubitābat incubitābit
incubitāmus incubitābāmus incubitābimus
incubitātis incubitābātis incubitābitis
incubitant incubitābant incubitābunt
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
incubitavī incubitaveram incubitaverō
incubitavistī incubitaverās incubitaveris
incubitavit incubitaverat incubitaverit
incubitavimus incubitaverāmus incubitaverimus
incubitavistis incubitaveratis incubitaveritis
incubitavērunt (incubitavēre) incubitaverant incubitaverint
SUBJONCTIF ACTIF
 
Présent   Imparfait
incubitem incubitārem
incubitēs incubitārēs
incubitet incubitāret
incubitēmus incubitārēmus
incubitētis incubitārētis
incubitent incubitārent
 
Parfait   Plus-que-parfait
incubitaverim incubitavissem
incubitaverīs incubitavissēs
incubitaverit incubitavisset
incubitaverīmus incubitavissēmus
incubitaverītis incubitavissētis
incubitaverint incubitavissent
INDICATIF PASSIF
 
Présent   Imparfait   Futur
incubitor incubitabar incubitābor
incubitāris (incubitāre) incubitabāris (incubitabāre) incubitāberis (incubitābere)
incubitātur incubitabātur incubitābitur
incubitāmur incubitabāmur incubitābimur
incubitāminī incubitabāminī incubitābiminī
incubitāntur incubitabantur incubitābuntur
 
Parfait   Plus-que-parfait   Futur antérieur
incubitatus sum incubitatus eram incubitatus erō
incubitatus es incubitatus erās incubitatus eris
incubitatus est incubitatus erat incubitatus erit
incubitati sumus incubitati erāmus incubitati erimus
incubitati estis incubitati erātis incubitati eritis
incubitati sunt incubitati erant incubitati erunt
SUBJONCTIF PASSIF
 
Présent   Imparfait
incubiter incubitārer
incubitēris (incubitēre) incubitārēris (incubitārēre)
incubitētur incubitārētur
incubitēmur incubitārēmur
incubitēminī incubitārēminī
incubitentur incubitārentur
 
Parfait   Plus-que-parfait
incubitatus sim incubitatus essem
incubitatus sīs incubitatus essēs
incubitatus sit incubitatus esset
incubitati sīmus incubitati essēmus
incubitati sītis incubitati essētis
incubitati sint incubitati essent